ေဆာင္းပါးရွင္ – ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး ေအးျမင့္
မေန႔က တပ္မေတာ္ေခတ္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ရာထူးအဆင့္မ်ားဟာ က်စ္လစ္ သိပ္သည္းမႈ ရွိေသးတယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ဒါပင္လွ်င္ ၁၉၅၀-၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္ အရာရွိႀကီးမ်ားကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႔ ထုိစဥ္က ရခဲ့ပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆိုတာၾကားပင္ မၾကားခဲ့ဘူးပါ။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ ႔ အဆင့္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆုိတာ ဒုခ်ဳပ္ (ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ) တုိ႔သာ ရၾကတာပါ။ စစ္တုိင္းမွဴး (၉) ေယာက္ဟာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္သာ ရၾကၿပီး ကစထမွဴးႏွစ္ဦးနဲ႔ စစ္ေရးခ်ဳပ္၊ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္တုိ႔သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ေတြ ရၾကတာ ရွိပါတယ္။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းကာလ ေရာက္ေတာ့မွပဲ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေတြ မႈိလုိေပါက္ေအာင္ ေဖာင္းပြေပါမ်ားလာခဲ့သလို စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ ႔ အဆင့္ဟာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ရယ္လို႔ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္ တည္တံ့ေရးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေဟာင္းႀကီးမ်ားက ရာထူးအဆင့္မ်ား အႀကံအဖန္ တုိးျမႇင့္ေပးကာ သာယာစြဲလမ္းမႈ ရွိေစရန္ စနစ္တက် တပည့္ေမြး သစၥာခံ ခိုင္းခဲ့တာလို႔ ဆုိရပါမယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္မွာ ထိပ္ပုိင္းေရာက္ အရာရွိႀကီးမ်ား ၀န္ႀကီးျဖစ္လာတဲ့ စစ္ဗုိလ္ႀကီး တခ်ဳိ ႔သာ ၿမိဳကြက္ ဆုိ႔ကြက္ (ေျမကြက္) ရၾကတာ ေတ႔ြရပါတယ္။ တုိင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴးမ်ားပင္လွ်င္ မေတာ္မတရား ၊ၿမိဳလုိ႔ ဆုိ႔လုိ႔ မရ ၾကေသးပါ။ ၈၈ ေနာက္မွာမွ စစ္တိုင္းမွဴးမ်ာဟာ နယ္စားပယ္စား စစ္ဘုရင္ေလးမ်ား ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့ၾကရၿပီး စားကြက္၊ ဆုိ႔ကြက္ေတြ နယ္ေျမအလိုက္ရလာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္မွာေတာ့ ေခါင္က စလို႔ ပ်က္လာတာမို႔ တပ္ရင္းမွဴး အဆင့္မ်ားပင္လွ်င္ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ စားကြက္၊ ၿမိဳကြက္ေတြ ဖန္လာေနေလရဲ႕။ စစ္မလိုင္၊ အဲမ္အိုင္တို႔ဆုိရင္ တပ္ၾကပ္ႀကီး အဆင့္မ်ားပင္လွ်င္ သိန္းနဲ႔ခ်ီကာ ၿမိဳဆုိ႔ခြင့္ရသည္ အထိ ပ်က္စီးလာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ဟာ မေန႔ကတပ္မေတာ္လို က်စ္လစ္ခိုင္မာ သိပ္သည္းမႈ မရွိေတာ့ဘဲ စည္းမဲ့၊ ကမ္းမဲ့၊ အထိန္းအကြပ္မဲ့ ဘ၀ကို တစတစ ေရာက္ရွိလာကာ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ စစ္တပ္နဲ႔ မတူေတာ့တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ေတြ႔လာရပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ မဆလရဲ ႔ အမာခံ မိန္႔ေတာ္ခံ စစ္တပ္ဘ၀ က်ေရာက္ေနေပမဲ့ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ အေနအထားေလာက္ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ အထိန္းအမဲ့ ကင္းလြတ္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး မရွိခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိပါတယ္။ ကြပ္ကဲမႈအဆင့္ဆင့္ Chain of Command ဟာ ဖရုိဖရဲ မႏိုင္လွေသးပါ။ သမုိင္းမွန္ကုိ သိတန္သေလာက္ သိရွိ နားလည္ၾကပါေသးတယ္။ ျပည္သူအေပၚ အထုိက္အေလ်ာက္ တန္ဖိုးထား ေလးစားရမွန္း သိၾကပါေသးတယ္။ တပ္နဲ႔ ျပည္သူဟာ အတိုင္းအတာ တခုအထိေတာ့ ဆက္စပ္မႈ ရိွေသးတယ္လို႔ ေရးရမွာပဲ၊ ဟုိစဥ္ကလို တသားတည္း တဆက္တည္း မရွိဘူး ဆုိရင္ေတာင္မွ သိသိသာသာ ကင္းကြာတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး မရွိခဲ့တာ အမွန္ပါ။ အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား နယ္ေျမေဒသေတြမွာ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္လို ထင္ရာစိုင္း ရုိငး္ပ်လို႔ မရခဲ့ဘူး ခင္ဗ်။ ေဒသဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသား ေသြးခ်င္း ပါတီ၊ ေကာင္စီ၀င္ လူႀကီးမ်ားရဲ႕ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းေက်ာင္း ပဲ့ျပင္ေပးမႈက ရွိေနပါေသးတယ္။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ပရမ္းပတာ ရမ္းခ်င္တုိင္း ရမ္း ၊ၾကမ္းခ်င္တိုင္း ၾကမ္း လို႔ မရပါဘူး။ ပါတီ၊ ေကာင္စီတုိ႔က တရားလြန္ ဥပေဒမဲ့ ျပဳက်င့္မႈေတြ႔လွ်င္ အထက္ကြပ္ကဲမႈ အဆင့္ဆင့္ကို တုိင္ၾကား အသိေပး အေရးယူျခင္းမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္ေခတ္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ရာထူးအဆင့္မ်ားဟာ က်စ္လစ္ သိပ္သည္းမႈ ရွိေသးတယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ဒါပင္လွ်င္ ၁၉၅၀-၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္ အရာရွိႀကီးမ်ားကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႔ ထုိစဥ္က ရခဲ့ပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆိုတာၾကားပင္ မၾကားခဲ့ဘူးပါ။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ ႔ အဆင့္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆုိတာ ဒုခ်ဳပ္ (ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ) တုိ႔သာ ရၾကတာပါ။ စစ္တုိင္းမွဴး (၉) ေယာက္ဟာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္သာ ရၾကၿပီး ကစထမွဴးႏွစ္ဦးနဲ႔ စစ္ေရးခ်ဳပ္၊ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္တုိ႔သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ေတြ ရၾကတာ ရွိပါတယ္။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းကာလ ေရာက္ေတာ့မွပဲ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေတြ မႈိလုိေပါက္ေအာင္ ေဖာင္းပြေပါမ်ားလာခဲ့သလို စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ ႔ အဆင့္ဟာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ရယ္လို႔ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္ တည္တံ့ေရးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေဟာင္းႀကီးမ်ားက ရာထူးအဆင့္မ်ား အႀကံအဖန္ တုိးျမႇင့္ေပးကာ သာယာစြဲလမ္းမႈ ရွိေစရန္ စနစ္တက် တပည့္ေမြး သစၥာခံ ခိုင္းခဲ့တာလို႔ ဆုိရပါမယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္မွာ ထိပ္ပုိင္းေရာက္ အရာရွိႀကီးမ်ား ၀န္ႀကီးျဖစ္လာတဲ့ စစ္ဗုိလ္ႀကီး တခ်ဳိ ႔သာ ၿမိဳကြက္ ဆုိ႔ကြက္ (ေျမကြက္) ရၾကတာ ေတ႔ြရပါတယ္။ တုိင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴးမ်ားပင္လွ်င္ မေတာ္မတရား ၊ၿမိဳလုိ႔ ဆုိ႔လုိ႔ မရ ၾကေသးပါ။ ၈၈ ေနာက္မွာမွ စစ္တိုင္းမွဴးမ်ာဟာ နယ္စားပယ္စား စစ္ဘုရင္ေလးမ်ား ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့ၾကရၿပီး စားကြက္၊ ဆုိ႔ကြက္ေတြ နယ္ေျမအလိုက္ရလာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္မွာေတာ့ ေခါင္က စလို႔ ပ်က္လာတာမို႔ တပ္ရင္းမွဴး အဆင့္မ်ားပင္လွ်င္ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ စားကြက္၊ ၿမိဳကြက္ေတြ ဖန္လာေနေလရဲ႕။ စစ္မလိုင္၊ အဲမ္အိုင္တို႔ဆုိရင္ တပ္ၾကပ္ႀကီး အဆင့္မ်ားပင္လွ်င္ သိန္းနဲ႔ခ်ီကာ ၿမိဳဆုိ႔ခြင့္ရသည္ အထိ ပ်က္စီးလာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ဟာ မေန႔ကတပ္မေတာ္လို က်စ္လစ္ခိုင္မာ သိပ္သည္းမႈ မရွိေတာ့ဘဲ စည္းမဲ့၊ ကမ္းမဲ့၊ အထိန္းအကြပ္မဲ့ ဘ၀ကို တစတစ ေရာက္ရွိလာကာ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ စစ္တပ္နဲ႔ မတူေတာ့တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ေတြ႔လာရပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ မဆလရဲ ႔ အမာခံ မိန္႔ေတာ္ခံ စစ္တပ္ဘ၀ က်ေရာက္ေနေပမဲ့ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ အေနအထားေလာက္ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ အထိန္းအမဲ့ ကင္းလြတ္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး မရွိခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိပါတယ္။ ကြပ္ကဲမႈအဆင့္ဆင့္ Chain of Command ဟာ ဖရုိဖရဲ မႏိုင္လွေသးပါ။ သမုိင္းမွန္ကုိ သိတန္သေလာက္ သိရွိ နားလည္ၾကပါေသးတယ္။ ျပည္သူအေပၚ အထုိက္အေလ်ာက္ တန္ဖိုးထား ေလးစားရမွန္း သိၾကပါေသးတယ္။ တပ္နဲ႔ ျပည္သူဟာ အတိုင္းအတာ တခုအထိေတာ့ ဆက္စပ္မႈ ရိွေသးတယ္လို႔ ေရးရမွာပဲ၊ ဟုိစဥ္ကလို တသားတည္း တဆက္တည္း မရွိဘူး ဆုိရင္ေတာင္မွ သိသိသာသာ ကင္းကြာတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး မရွိခဲ့တာ အမွန္ပါ။ အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား နယ္ေျမေဒသေတြမွာ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္လို ထင္ရာစိုင္း ရုိငး္ပ်လို႔ မရခဲ့ဘူး ခင္ဗ်။ ေဒသဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသား ေသြးခ်င္း ပါတီ၊ ေကာင္စီ၀င္ လူႀကီးမ်ားရဲ႕ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းေက်ာင္း ပဲ့ျပင္ေပးမႈက ရွိေနပါေသးတယ္။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ပရမ္းပတာ ရမ္းခ်င္တုိင္း ရမ္း ၊ၾကမ္းခ်င္တိုင္း ၾကမ္း လို႔ မရပါဘူး။ ပါတီ၊ ေကာင္စီတုိ႔က တရားလြန္ ဥပေဒမဲ့ ျပဳက်င့္မႈေတြ႔လွ်င္ အထက္ကြပ္ကဲမႈ အဆင့္ဆင့္ကို တုိင္ၾကား အသိေပး အေရးယူျခင္းမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္ကာလက ႏို္င္ငံေတာ္ေကာင္စီ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေအးကုိရဲ႕ တပည့္အရင္း ရတခ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းမွဴး တစ္ဦးဆုိရင္ ဇမိ ျမစ္ထဲ အရပ္သား တစ္ဦးကုိ ပစ္သတ္ခဲ့လို႔ ကရင္ျပည္နယ္ ေဒသ ပါတီေကာင္စီက တုိင္ၾကားတာေၾကာင့္ ခံုရံုးဖြဲ႔ကာ တပ္က ထုတ္ျပစ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ ဖာပြန္ အေျချပဳ ခလရ-၁၃ က တပ္စိတ္တစိတ္ရဲ႕ ဒါးကြင္း၊ လက္ထုိးရြာတို႔မွ တုိင္းရင္းသူ ကရင္လံုမပ်ိဳတုိ႔အား မေတာ္မတရား မုဒိမ္းက်င့္ကာ သတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တရားနည္းလမ္း တက် အေရးယူကာ တပ္စိတ္မွဴးနဲ႔ စစ္သည္အခ်ိဳ႕ကိုပါ ေသဒဏ္ခ် အျပစ္ေပးခဲ့တာ မွတ္မိေနပါတယ္။ ခလရ-၁၃ ကုိပါ ထုိေဒသမွ တပ္ရင္းအလိုက္ ေရႊ႔ေျပာင္းေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။
၁၉၉၃-၉၄ မာနယ္ပေလာ စစ္ဆင္ေရး ကာလတုန္းက ဆက္သြယ္ေရး ၾကားျဖတ္စက္ေပၚက တပ္မ (၆၆) တပ္မမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္ရဲ႕ ကာယကံေျမာက္ ကြပ္ကဲမႈေအာက္ တပ္မွဴးငယ္မ်ားကုိ အမိန္႔ေပး ညႊန္ၾကားေနတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ဖူးလို႔ ေရးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေအးေက်ာ္က သူ႔ကြပ္ကဲမႈေအာက္ စစ္ဆင္ေရး ၀င္ေနတဲ့ တပ္ရင္းမ်ားကုိ “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ငါ ကရင္မကို (..) လာတာ အႏွစ္ ၃၀ ရွိၿပီ။ မင္းတို႔ ေတ႔ြသမွ် ကရင္မ ပ်ိဳပ်ိဳအုိအိုကို ခ်မ္းသာ မေပးန႔ဲ၊ အားလံုး (..) ပစ္” ရယ္လို႔ စစ္ဆင္ေရး အမိန္႔ေပးတာကုိ ၾကားခဲ့ဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္က ABSDF ကို စစ္ပညာသင္ေပးရင္း ေတာတြင္းမွာ KNLA စစ္ဗ်ဴဟာမွဴး၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေလာ၀ါဒီတာဂူးနဲ႔အတူ ေရွ႔တန္း စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနမွာ ရွိေနစဥ္က နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အေတာ့ကို မ်က္ႏွာပူၿပီး ေဒါသပါ ျဖစ္မိခဲ့ရပါတယ္။
ေအးေက်ာ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဗုိလ္သင္တန္းေက်ာင္း အပါတ္စဥ္ (၂၈) မွ ဗုိလ္ျဖစ္ၿပီး ဖာပြန္ ခလရ – ၁၉ ကို ေရာက္ရွိကာ တပ္ခြဲမွဴးအထိ စစ္မႈထမ္းခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိစဥ္က ဖာပြန္သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး တပ္မ(၆၆) တပ္မမွဴးဘ၀နဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္ကုိ စစ္ဆင္ေရး၀င္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ တပခ တုိင္းမွဴးမွတဆင့္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဘ၀ အေရာက္မွာ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ေသသြား ခဲ့သူေပ့ါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေခတ္ မေန႔က တပ္မေတာ္က အထက္ကြပ္ကဲမႈ အဆင့္ဆင့္က တပ္မွဴးႀကီးမ်ားဟာ ေအးေက်ာ္လို မေလ်ာ္မကန္၊ မေတာ္မွန္တဲ့ စစ္မိန္႔ေပးမႈမ်ား တခါမွ ေအာက္သို႔ မေပးခဲ့ဘူးပါ။ မေပးေကာင္းတဲ့ စစ္မိန္႔မ်ိဳးပါ။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ န၀တ/နအဖတုိ႔ေခတ္မွာမွ ၾကားဘူးခဲ့တာပါ။ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဖင္က လိပ္ေခါင္း ထြက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ “တုိင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး” ဆုိတာဟာ ဘာအဓိပၸာယ္ ရွိပါေတာ့မလဲဗ်ား။ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေအာင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကသာ လုပ္စား ေနၾကတာ ျဖစ္ပပါတယ္။
ဒီေန႔ တပ္မေတာ္မွာ ေအးေက်ာ္လို စစ္သူေတာင္းစား တပ္ဗိုလ္၊ တပ္မွဴးမ်ား တခ်ိဳ႕ရွိေနလို႔သာ န၀တ တျဖစ္လဲ နအဖတုိ႔ရဲ႕ ဒီေန႔တပ္မေတာ္ကို တပ္မေတာ္ရယ္လို႔ေတာင္ ျပည္သူတုိ႔က အသိအမွတ္ မျပဳၾကတာပါ။ မေန႔က တပ္မေတာ္ရဲ႕ အစဥ္အလာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ ေတြေၾကာင့္ တစက္ကေလးမွေတာင္ မရွိေတာ့တာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ က်င့္၀တ္စည္းကမ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ကိုလည္း တိတိပပ ေဖာက္ဖ်က္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္က “ျပည္သူသာလွ်င္ အမိ ျပည္သူသာလွ်င္ အဖ” လု႔ိ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ “တပ္မေတာ္သာလွ်င္ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာလွ်င္ အဖ” ဆုိပဲဗ်။ အာဏာရွင္ေတြက သူတုိ႔ကို မိဘလို သေဘာထားခိုင္းၿပီး အဘ အေမတို႔လို စကားလံုးမ်ားနဲ႔ အစားထည့္ေနပါၿပီ။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို သည္းေျခခိုက္ အႀကိဳက္ေတြ႔ေနၿပီး အတင္းအဓမၼ ဖက္တြယ္ထားလို႔ ျပည္သူတို႔နဲ႔ ကင္းကြာ သြားခဲ့ရပါၿပီ။
ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ အာဏာရွင္ရဲ႕ အေပါင္းအပါ တစ္စုရဲ႕ အသံုးခ်ခံ ကိရိယာဘ၀ထဲမွာ ထဲထဲ၀င္၀င္ ခံယူသြားရတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္လည္ေစာင့္ထိန္းေစဖုိ႔ မေကာင္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ရွင္းလင္းဖယ္ရွား သန္႔စင္ သြားၾကပါလုိ႔သာ ဆႏၵျပဳ တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။မွ်ေဝေပးသူ ကုိမိုးပြင့္အား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
၁၉၉၃-၉၄ မာနယ္ပေလာ စစ္ဆင္ေရး ကာလတုန္းက ဆက္သြယ္ေရး ၾကားျဖတ္စက္ေပၚက တပ္မ (၆၆) တပ္မမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္ရဲ႕ ကာယကံေျမာက္ ကြပ္ကဲမႈေအာက္ တပ္မွဴးငယ္မ်ားကုိ အမိန္႔ေပး ညႊန္ၾကားေနတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ဖူးလို႔ ေရးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေအးေက်ာ္က သူ႔ကြပ္ကဲမႈေအာက္ စစ္ဆင္ေရး ၀င္ေနတဲ့ တပ္ရင္းမ်ားကုိ “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ငါ ကရင္မကို (..) လာတာ အႏွစ္ ၃၀ ရွိၿပီ။ မင္းတို႔ ေတ႔ြသမွ် ကရင္မ ပ်ိဳပ်ိဳအုိအိုကို ခ်မ္းသာ မေပးန႔ဲ၊ အားလံုး (..) ပစ္” ရယ္လို႔ စစ္ဆင္ေရး အမိန္႔ေပးတာကုိ ၾကားခဲ့ဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္က ABSDF ကို စစ္ပညာသင္ေပးရင္း ေတာတြင္းမွာ KNLA စစ္ဗ်ဴဟာမွဴး၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေလာ၀ါဒီတာဂူးနဲ႔အတူ ေရွ႔တန္း စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနမွာ ရွိေနစဥ္က နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အေတာ့ကို မ်က္ႏွာပူၿပီး ေဒါသပါ ျဖစ္မိခဲ့ရပါတယ္။
ေအးေက်ာ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဗုိလ္သင္တန္းေက်ာင္း အပါတ္စဥ္ (၂၈) မွ ဗုိလ္ျဖစ္ၿပီး ဖာပြန္ ခလရ – ၁၉ ကို ေရာက္ရွိကာ တပ္ခြဲမွဴးအထိ စစ္မႈထမ္းခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိစဥ္က ဖာပြန္သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး တပ္မ(၆၆) တပ္မမွဴးဘ၀နဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္ကုိ စစ္ဆင္ေရး၀င္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ တပခ တုိင္းမွဴးမွတဆင့္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဘ၀ အေရာက္မွာ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ေသသြား ခဲ့သူေပ့ါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေခတ္ မေန႔က တပ္မေတာ္က အထက္ကြပ္ကဲမႈ အဆင့္ဆင့္က တပ္မွဴးႀကီးမ်ားဟာ ေအးေက်ာ္လို မေလ်ာ္မကန္၊ မေတာ္မွန္တဲ့ စစ္မိန္႔ေပးမႈမ်ား တခါမွ ေအာက္သို႔ မေပးခဲ့ဘူးပါ။ မေပးေကာင္းတဲ့ စစ္မိန္႔မ်ိဳးပါ။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ န၀တ/နအဖတုိ႔ေခတ္မွာမွ ၾကားဘူးခဲ့တာပါ။ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဖင္က လိပ္ေခါင္း ထြက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ “တုိင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး” ဆုိတာဟာ ဘာအဓိပၸာယ္ ရွိပါေတာ့မလဲဗ်ား။ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေအာင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကသာ လုပ္စား ေနၾကတာ ျဖစ္ပပါတယ္။
ဒီေန႔ တပ္မေတာ္မွာ ေအးေက်ာ္လို စစ္သူေတာင္းစား တပ္ဗိုလ္၊ တပ္မွဴးမ်ား တခ်ိဳ႕ရွိေနလို႔သာ န၀တ တျဖစ္လဲ နအဖတုိ႔ရဲ႕ ဒီေန႔တပ္မေတာ္ကို တပ္မေတာ္ရယ္လို႔ေတာင္ ျပည္သူတုိ႔က အသိအမွတ္ မျပဳၾကတာပါ။ မေန႔က တပ္မေတာ္ရဲ႕ အစဥ္အလာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ ေတြေၾကာင့္ တစက္ကေလးမွေတာင္ မရွိေတာ့တာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ က်င့္၀တ္စည္းကမ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ကိုလည္း တိတိပပ ေဖာက္ဖ်က္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
မေန႔က တပ္မေတာ္က “ျပည္သူသာလွ်င္ အမိ ျပည္သူသာလွ်င္ အဖ” လု႔ိ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ “တပ္မေတာ္သာလွ်င္ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာလွ်င္ အဖ” ဆုိပဲဗ်။ အာဏာရွင္ေတြက သူတုိ႔ကို မိဘလို သေဘာထားခိုင္းၿပီး အဘ အေမတို႔လို စကားလံုးမ်ားနဲ႔ အစားထည့္ေနပါၿပီ။ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို သည္းေျခခိုက္ အႀကိဳက္ေတြ႔ေနၿပီး အတင္းအဓမၼ ဖက္တြယ္ထားလို႔ ျပည္သူတို႔နဲ႔ ကင္းကြာ သြားခဲ့ရပါၿပီ။
ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ကေတာ့ အာဏာရွင္ရဲ႕ အေပါင္းအပါ တစ္စုရဲ႕ အသံုးခ်ခံ ကိရိယာဘ၀ထဲမွာ ထဲထဲ၀င္၀င္ ခံယူသြားရတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္လည္ေစာင့္ထိန္းေစဖုိ႔ မေကာင္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ရွင္းလင္းဖယ္ရွား သန္႔စင္ သြားၾကပါလုိ႔သာ ဆႏၵျပဳ တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။မွ်ေဝေပးသူ ကုိမိုးပြင့္အား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
No comments:
Post a Comment