အရာရာထက္ပိုလြမ္းပါတယ္.....အေမ.
ေလာကေခၚတြင္....သည္လူ႕ျပည္တြင္.....
လူသားမွန္သမွ်......အေမရွိၾကသည္......။္
ကၽႊနိပ္သည္လည္း......လူသားပဲမို႕.....
အေမဆိုတာ..အေသအခ်ာရွိသည္........။။။
လူတကာကိျ.....အေမအိုကို....
အရာရာမွာ.....ျပည္႕စံုစြာနဲ႕.....
ထားနုိင္ဖို႕အေရး.....ေမွ်ာ္ကာေတြးလို႕..
အေမ႕အိမ္ကေလးကေန......ေဟာဒီအေ၀းၾကီးကို....
ေျပးထြက္လာရသူပါ.....အေမ......။။။။။။
ေအးစက္စက္း ......ဒါဏ္ခ်က္ေတြ႕
ေမွးစက္လို႕မေပ်ာ္တဲ႕ညတိုင္း.......
အေမ...လို႕ ေယာင္ေယာင္ျပီးေအာ္မိပါတယ္...အေမ...။။။။
ေပ်ာ္စရာေတြရွိေပမယ္႕...
မေပ်ာ္သာ.....ေနမခ်ိသူမို႔...
ဟို.....အညာအေမရွိရာအရပ္ကိုပဲ...
ျမင္ေယာင္ကာ...လြမ္းေနရသူပါအေမ.......။။။။
ခါးကကိုင္း...နားေတြကထုိင္းျပီး........
မပီ၀ုိးတ၀ါးနဲ႕...အျမင္အာရုံေတြလည္း....
စမ္းတ၀ါး၀ါး..ျဖစ္ေနတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ အနားမွာ....
ထာ၀ရခိုနားခ်င္ေပမယ္႕....
အညတရ...သားတစ္ေယာက္မို႕...
အေမ႕အနားမွာမေနအားနုိင္တာ..
ခြင္႕လြတ္ေပးပါ အေမ ရယ္....။။။
အဆင္႕ျမင္႕မား ...ျမို႕ျပမ်ားရဲ႕....
မိုးသိ႔ုထိုးမွ်..အေဆာကိအဦးထက္၀ယ္.....
ေနရပါညားလည္း.....
ဖံုထူထူေနပူထဲ....ဂုဏ္ျဒပ္ဟူသမွ်...
ကင္းမဲ႕လွတဲ႕.....
ေတာေျခဇနပုဒ္က....အေမ႕အိမ္စုတ္ကေလးကိုပဲ...
လြမ္းဆြတ္ေနတဲပါ အေမ.......။။။
အခ်စ္အမုန္း....အနုိင္အရွဳံးနဲ႕...
ေလာကထံုးေတြၾကားမွာ.....ေထြးရစ္ကာလံုးျပီး....
က်ရွဳံးရလိ႔ု....အပူလံုးၾကြျပီး....
ယူၾကံဳးမရ...ငိူေၾကြးရတိုင္း....
တမးတမွန္းဆျပီး....လြမ္းရျပန္ပါတယ္အေမ.......။။။
မညီမညာ....ဘ၀လမ္းမွာ...
ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔...ေမာပန္းတိုင္း...
ပါးကြက္ၾကား.....အေဖြးသားနဲ႕....
အေမ႔ပါးနွစ္ဖက္အား....
သားတအားေပြ႕ဖက္ကာ........
နမ္းရွိဳက္လိုင္ခ်င္ပါတယ္..အေမ....။။
အသျပာေငြနဲ႕....ေရာင္းခ်ေနတဲ႕....
ေရသန္႕ေအးေအးေတြထက္....
အေမ႕အိမ္က.....
ျပိဳက်ယိုင္နဲ႕...ေရစင္ထက္က...
ေရၾကည္တစ္စက္ဟာ......
သားအတြက္ပိုျပီးေအးျမလြန္းပါတယ္ အေမ.....။။
အေမ႕လက္ရာ....ဟင္းတစ္ခြက္ဟာ....
ဆီတစ္စက္....မဆင္းသက္ေပမယ္႕...
တုကင္းမဲ႕တဲ႕....ေမ႕ေမ႕ေမတၱာ....
အျပည္႕ပါလို႕...စားလို႕မ၀နုိင္ပါဘူး..အေမ.....။။
အေမနဲ႕သား...ေရေျမျခားလို႕...
မေမ႕အားပဲ.....တအားလြမ္းကာ...
ရည္မွန္းထားတဲ႕....ပန္းတိုင္တစ္ခု.....
ပံုေဖာ္ထုရင္း......
လြမ္းခ်င္းေတြေရး.......တမ္းတလို႕ေဆြးေနရဆဲပါ...အေမ.....။။
ဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ခါ....ဘယ္ေနရာမွာ..
ဘယ္ေလာင္ကဲ......အဆင္႕အတန္း...ျမင္႕မားစြာ...
ေနရပါလဲ......
အမိုးထန္းရြက္.....အခင္းတစ္၀က္တစ္ျပက္နဲ႕...
အကာမလုံ.....ေစာင္စုတ္ကိုျခံဳအိပ္...
သိမ္နုပ္မြဲေတ...စုတ္ျပတ္ေပေတေနတဲ႕....
အေမ႕ရဲ႕......တဲအိမ္စုတ္ကေလးကိုပဲ....
အရာအားလံုးထက္...ေဆြးစိတ္တက္ကာ....
မပ်က္တမ္းတ...ေမွ်ာ္မွန္းဆျပီး....
ေန႕တိုင္းကို.....လြမ္းေနရဆဲပါအေမ........။။။။။။
လြမ္းေနသူ(ဘုတလင္)
ေလာကေခၚတြင္....သည္လူ႕ျပည္တြင္.....
လူသားမွန္သမွ်......အေမရွိၾကသည္......။္
ကၽႊနိပ္သည္လည္း......လူသားပဲမို႕.....
အေမဆိုတာ..အေသအခ်ာရွိသည္........။။။
လူတကာကိျ.....အေမအိုကို....
အရာရာမွာ.....ျပည္႕စံုစြာနဲ႕.....
ထားနုိင္ဖို႕အေရး.....ေမွ်ာ္ကာေတြးလို႕..
အေမ႕အိမ္ကေလးကေန......ေဟာဒီအေ၀းၾကီးကို....
ေျပးထြက္လာရသူပါ.....အေမ......။။။။။။
ေအးစက္စက္း ......ဒါဏ္ခ်က္ေတြ႕
ေမွးစက္လို႕မေပ်ာ္တဲ႕ညတိုင္း.......
အေမ...လို႕ ေယာင္ေယာင္ျပီးေအာ္မိပါတယ္...အေမ...။။။။
ေပ်ာ္စရာေတြရွိေပမယ္႕...
မေပ်ာ္သာ.....ေနမခ်ိသူမို႔...
ဟို.....အညာအေမရွိရာအရပ္ကိုပဲ...
ျမင္ေယာင္ကာ...လြမ္းေနရသူပါအေမ.......။။။။
ခါးကကိုင္း...နားေတြကထုိင္းျပီး........
မပီ၀ုိးတ၀ါးနဲ႕...အျမင္အာရုံေတြလည္း....
စမ္းတ၀ါး၀ါး..ျဖစ္ေနတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ အနားမွာ....
ထာ၀ရခိုနားခ်င္ေပမယ္႕....
အညတရ...သားတစ္ေယာက္မို႕...
အေမ႕အနားမွာမေနအားနုိင္တာ..
ခြင္႕လြတ္ေပးပါ အေမ ရယ္....။။။
အဆင္႕ျမင္႕မား ...ျမို႕ျပမ်ားရဲ႕....
မိုးသိ႔ုထိုးမွ်..အေဆာကိအဦးထက္၀ယ္.....
ေနရပါညားလည္း.....
ဖံုထူထူေနပူထဲ....ဂုဏ္ျဒပ္ဟူသမွ်...
ကင္းမဲ႕လွတဲ႕.....
ေတာေျခဇနပုဒ္က....အေမ႕အိမ္စုတ္ကေလးကိုပဲ...
လြမ္းဆြတ္ေနတဲပါ အေမ.......။။။
အခ်စ္အမုန္း....အနုိင္အရွဳံးနဲ႕...
ေလာကထံုးေတြၾကားမွာ.....ေထြးရစ္ကာလံုးျပီး....
က်ရွဳံးရလိ႔ု....အပူလံုးၾကြျပီး....
ယူၾကံဳးမရ...ငိူေၾကြးရတိုင္း....
တမးတမွန္းဆျပီး....လြမ္းရျပန္ပါတယ္အေမ.......။။။
မညီမညာ....ဘ၀လမ္းမွာ...
ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔...ေမာပန္းတိုင္း...
ပါးကြက္ၾကား.....အေဖြးသားနဲ႕....
အေမ႔ပါးနွစ္ဖက္အား....
သားတအားေပြ႕ဖက္ကာ........
နမ္းရွိဳက္လိုင္ခ်င္ပါတယ္..အေမ....။။
အသျပာေငြနဲ႕....ေရာင္းခ်ေနတဲ႕....
ေရသန္႕ေအးေအးေတြထက္....
အေမ႕အိမ္က.....
ျပိဳက်ယိုင္နဲ႕...ေရစင္ထက္က...
ေရၾကည္တစ္စက္ဟာ......
သားအတြက္ပိုျပီးေအးျမလြန္းပါတယ္ အေမ.....။။
အေမ႕လက္ရာ....ဟင္းတစ္ခြက္ဟာ....
ဆီတစ္စက္....မဆင္းသက္ေပမယ္႕...
တုကင္းမဲ႕တဲ႕....ေမ႕ေမ႕ေမတၱာ....
အျပည္႕ပါလို႕...စားလို႕မ၀နုိင္ပါဘူး..အေမ.....။။
အေမနဲ႕သား...ေရေျမျခားလို႕...
မေမ႕အားပဲ.....တအားလြမ္းကာ...
ရည္မွန္းထားတဲ႕....ပန္းတိုင္တစ္ခု.....
ပံုေဖာ္ထုရင္း......
လြမ္းခ်င္းေတြေရး.......တမ္းတလို႕ေဆြးေနရဆဲပါ...အေမ.....။။
ဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ခါ....ဘယ္ေနရာမွာ..
ဘယ္ေလာင္ကဲ......အဆင္႕အတန္း...ျမင္႕မားစြာ...
ေနရပါလဲ......
အမိုးထန္းရြက္.....အခင္းတစ္၀က္တစ္ျပက္နဲ႕...
အကာမလုံ.....ေစာင္စုတ္ကိုျခံဳအိပ္...
သိမ္နုပ္မြဲေတ...စုတ္ျပတ္ေပေတေနတဲ႕....
အေမ႕ရဲ႕......တဲအိမ္စုတ္ကေလးကိုပဲ....
အရာအားလံုးထက္...ေဆြးစိတ္တက္ကာ....
မပ်က္တမ္းတ...ေမွ်ာ္မွန္းဆျပီး....
ေန႕တိုင္းကို.....လြမ္းေနရဆဲပါအေမ........။။။။။။
လြမ္းေနသူ(ဘုတလင္)
No comments:
Post a Comment