တုိ ့တုိင္းျပည္

တုိ ့တုိင္းျပည္

ထေလာ့ျမန္မာ၊ အုိျမန္မာတုိ ့
တုိ ့ရြာ တုိ ့ေျမ၊ တို ့ရြာေျမဝယ္
ေစတီစပါး၊ မ်ားလည္း မ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တညွဳိးညွဳိးႏွင့္
ပုထုိးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းၾကဳိ ေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏုိင္ ရွိမည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ၊ အုိျမန္မာတုိ ့
တုိ ့ရြာ တုိ ့ေျမ၊ တုိ ့ရြာေျမဝယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္း မ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကျပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလွ်ာ့လံု ့လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္ရံုးျမားေျမာင္၊ ဥာဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမ ဤရြာ၊ ဘယ္သူ ့ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ ့စပါးလဲ
ထားေလာ့တာဝန္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဥာဏ္ေရွ ့ပန္း၍
တစ္ဝတစ္စိတ္ ညီေစသတည္း။       ။

ၾကီးပြားေရး၊ အတြဲ (၃)၊ အမွတ္ (၁၁)၊ ဩဂုတ္ ၁၉၃၅။