သတိမမူ

ေလာကၾကိးရဲ့အလွည့္အေျပာင္းမွာထင္မွတ္မထားတာေတြျဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာကို
ကၽြန္ေတာ္ကိုတိုင္သိေနရဲ့သားနဲ ့ကို အဲ့ဒီေန
့ကိုရင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္အခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလံုးအေမွာင္တိက်ခဲ့တယ္။အေမ....
မထင္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္သက္လံုးအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့သားကို
စိတ္ခ်လက္ခ်ဘဲဘ၀ဆိုတဲ့
စစ္တပ္ၾကီးကိုအားငယ္မုွေတြက္ိုသာအားကိုးျပီးရင္ဆိုင္ေစခဲ့တယ္။ဒီစကားေျပာလို့အေမ့ကိုအျပစ္တင္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ေစာလြန္းလွတဲ့အေမ့ရဲ့ခြဲခြာျခင္းက
သားကိုေနာင္တၾကီငယ္ရေစခဲ့တယ္ ။ရွိေနစဥ္အခ်ိန္တုန္းကေတာ့
မီဘဆိုတဲ့အဖိုးမျဖတ္နုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုကိုတန္ဖိုးထားတတ္ရေကာင္းမွန္း
မသိခဲ့ဘဲ ကိုယ့္လိုခ်င္တတ္မတ္မုွတစ္ခုကိုေရွ ့တန္တင္မုွေၾကာင့္
မတတ္နုိင္လြန္းလို့ေတာင္းပန္တိုလ်ဳိးတဲ့အၾကည့္နဲ ့ၾကည့္ျပီး
စိတ္မေကင္းျဖစ္လြန္းလိုက်ခဲ့ရတဲ့
မ်က္ရည္ေတြ....။ၾသ....အနူးအညႊတ္သားေတာင္းပန္ပါတယ္အေမရယ္...။ဘယ္လိုမွျပန္လည္ျပင္ဆငိလို
့မရနုိင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အသိနဲ ့တစ္ခ်ိန္က
က်ခဲ့ရတဲ့အေမ့မ်က္၀န္းကေနဒီသားမိုက္အတြက္မထိုက္တန္ဘဲက်ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြအတြက္ဘယ္လိုဘဲျပန္လည္းေပးဆက္လို
ခြင့္ရပါေစ..ဘ၀အဆက္ဆက္တိုင္း္
အဲ့ဒီအေမ့မ်က္ရည္စက္ေတြအတြက္ထိုက္ထိုက္တန္တန္ျပန္လည္းအစားထိုးလို့
ရတဲ့အရာဆိုတာဘယ္ေတာ့မွရွိလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။သားအတြက္ေလာကဓံကိုအျပံဳးမပ်က္ရင္ဆိုခဲ့တဲ့အေမ့ရဲ့
ေပးဆက္မုွဟာ မိဘဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေၾကးဇူးနဲ့ျပည္ဆုံတဲ့အေမဆိုတဲ့ဘ၀ကို
အံ့ေၾသာစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္
ထိုက္ထိုက္တန္တန္ကိုသရုပ္ေဖာ္သြားခဲ့တာပါလားအေမရယ္.....။