Friday, December 31, 2010

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ = ေရွွ႕ေနေတြအမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။.

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ = ေရွွ႕ေနေတြအမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေရွ႕ေနေတြေပါ့။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ဆုိတာေျပးႏုိင္လႊားႏုိင္လုိ႕ပါ။ေျပးႏုိင္လႊားႏုိင္ဆုိတာဟုိလိုေျပးရလႊားရတာမ်ဳိးေျပာတာမဟုတ္ဘူး (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ပရိသတ္မ်ား၏ရယ္သံမ်ားၿပဳိင္တူထြက္ေပၚလာသည္)။ တခါတေလ နယ္ကို လႊတ္ရတယ္ ရန္ကုန္ထက္ေ၀းတဲ့ေနရာေတြကုိ လႊတ္ရတယ္။ အဲဒီလိုဆုိေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕သြားႏုိင္ လာႏုိင္ က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ကၽြန္မတို႕ အလိုရွိပါတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္မုိ႕ဥပေဒပညာရွင္လူငယ္ေတြကလည္းကၽြန္မတို႕ရဲ႕ဥပေဒအေထာက္အကူအဖြဲ႕နဲ႕ဆက္သြယ္ပါ။ ဘယ္လိုကူညီရမလဲဆိုတာ ေျပာရင္းနဲ႕ဘယ္လိုအကူအညီလိုခ်င္တယ္ဆုိတာလည္းေျပာပါ။ အဲဒီမွာ ဥပေဒနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ပုိၿပီးေတာ့ သိခ်င္တာေတြရွိတယ္၊ ပညာလုိခ်င္တယ္ဆုိရင္၊ ခုနက ပညာကိစၥနဲ႕ဆက္သြယ္သြားတာေပါ့။ ပညာေရးကိစၥ ဆိုေတာ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္မနားေထာင္ေနတာ တခုေတာ့ ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္မိတယ္။ ဒီလိုပညာေရးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေတာ္ေတာ္ၾကာ လုပ္ခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ လုပ္လည္းလုပ္ ေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ လုပ္ႏုိင္တဲ့အတုိင္းအတာနည္းလို႕ သာ အမ်ားမသိၾကတာပါ။ ပညာေရးအားနည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတုိ႕ကုိယ္တုိငေက်ာင္းေတြမေထာင္ႏုိင္တဲ့ေနရာမွာ ပ့ံပုိးႏုိင္တဲ့ေနရာ၊ အေရးႀကီးတဲ့ေနရာႏွစ္ခုကေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားနဲ႕ကြန္ပ်ဴတာပညာပဲ။ အဲလုိကၽြန္မထင္မိပါတယ္။ 

အခုေခတ္ မွာဆုိလို႕ရွိရင္အဂၤလိပ္ဘာသာစကားတတ္လို႕ရွိရင္ အလုပ္အကုိင္အတြက္လည္း လြယ္ကူတယ္။စာအုပ္ ေကာင္းေတြဖတ္ဖို႕လည္း အေထာက္အကူျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာပညာဆုိတာကေတာ့ ကၽြန္မရွင္းျပဖို႕ မလိုပါဘူး။ ကၽြန္မတို႕လည္း ကၽြန္မတို႕ရဲ႕လူငယ္ေတြကိုအဂၤလိပ္ဘာသာစကားနဲ႕ကြန္ပ်ဴတာ ပညာသင္ဖို႕ ဟာ တတ္ႏုိင္သမွ် သင္တန္းေတြလုပ္ၿပီးေတာ့၊ သင္တန္းေတြကိုပုိ႕ၿပီးေတာ့ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဟာေတြကို စိတ္၀င္စားတဲ့လူငယ္ေတြအတြက္လည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ တုိးခ်ဲ႕လုပ္ႏုိင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ႀကဳိးစားပါ့ မယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ပညာေပးအစီအစဥ္ဆုိတာလည္းပါပါတယ္။ ပညာေပးအစီအစဥ္မွာဆိုရင္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥ ေတြနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕၊စီးပြားေရးကိစၥေတြ၊ လူမႈေရးကိစၥေတြ၊ ဥပေဒေရးရာကိစၥေတြနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြသာမက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အျပင္က အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြကိုပါ ဖိတ္ ေခၚၿပီး သင္တန္းေတြ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြကၽြန္မတို႕လုပ္ပါ တယ္။ ဒီဟာေတြ အရင္တုန္းကလည္းလုပ္တယ္၊ အခုလည္းဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ပါ့မယ္။ အဲဒီလိုလုပ္တဲ့အခါမွာ စိတ္၀င္စားတဲ့ NLDျပင္ပက လူငယ္ေတြ လာေရာက္ႏုိင္ေအာင္လို႕ ကၽြန္မတို႕စီစဥ္ပါ့မယ္။ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးေပါ့။ ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းႀကီးကိုဖြင့္ထားမယ္ဆုိလုိ႕ရွိရင္ ဒီလိုကၽြန္မတို႕ရဲ႕ပညာေပးအစီအစဥ္မွာစိတ္၀င္စားတဲ့လူငယ္ ေတြပါ၀င္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အရင္ကတည္းကလည္းလုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေလ။ အခုလည္းလုပ္ေန ဆဲ။ ေနာင္လည္းဆက္ၿပီးေတာ့လုပ္သြားပါ့မယ္။ ခုနကေျပာတဲ့အထဲမွာ စီးပြားေရးေပါ့ေနာ္။ စီးပြားေရးဆို တာအသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းပညာေပါ့။ အဲဒါကလည္း အားလုံးဆက္ႏြယ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မတခုေတာ့ သတိထားမိတယ္။ လူငယ္ေတြကသိပ္ၿပီးေတာ့အလုပ္အကုိင္အေၾကာင္းေတာ့ သိပ္ၿပီးမေျပာၾကဘူး။
အလုပ္အကုိင္မရရွိႏုိင္တဲ့အေျခအေနကုိပဲေျပာတယ္။ ဒါကိုလည္းကၽြန္မသေဘာက်တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ လဲဆိုေတာ့ တကယ့္အရင္းခံျပသနာကိုၾကည့္တယ္ဆုိတဲ့သေဘာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ အလုပ္အကုိင္မရွိပါဘူးလို႕ေျပာတာထက္ အလုပ္အကိုင္ေတြမရႏုိင္ဘူး၊ ရတဲ့ ပညာေတြနဲ႕သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္ေတြရွာလို႕ မရဘူးဆိုၿပီးေျပာသြားတာဟာ အဓိကျပသနာကို
ျမင္တတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာျမင္လုိ႕ ကၽြန္မအင္မတန္မွအားတက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလိုအလုပ္အကုိင္ေတြရရွိဖုိ႕ဆုိတာ ပညာတင္မဟုတ္ဘူး၊အေျခအေနကလည္းရွိရမယ္။ ဒီကိစၥကိုလည္း ကၽြန္မ မၾကာခဏေျပာရပါတယ္။ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့ အရင္တစ္ခါ အထိန္းသိမ္းမခံရခင္ ခုနစ္၊ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ေရပန္းစားလာတဲ့အဆုိတခုရွိတယ္။ 
လူေတြကို ငါးေပးမယ့္အစား ငါးျမွားဖို႕သင္ေပးရမယ္။အဲဒီေတာ့ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္စားႏုိင္ေအာင္ ပညာေပးရမယ္။ အဲဒီေဆာင္ပုဒ္ေလးကေတာ္ေတာ္က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ ျပန္႕ အသုံးက်တယ္ေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မကအဲဒါကိုျဖည့္ဆည္းၿပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ငါးဖမ္းဖို႕သင္ေပးရုံတင္ မကဘူးငါးဖမ္းႏုိင္တဲ့အေျခအေနလည္း ေပးရမယ္။ ဖန္တီးေပးရမယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ရုိးရုိးပဲေျပာတာေပါ့ ေနာ္။ ငါးဖမ္းဖုိ႕သင္ေပးၿပီးေတာ့ ေရလုံးလုံးမရွိတဲ့ ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ သြားၿပီး တင္ထားလည္း အလကားပဲ။ အဲဒီေတာ့ ငါးဖမ္းႏုိင္ဖို႕ အေျခအေနကုိ ဖန္တီးေပးရမယ္ဆုိတာ ဘာန႕ဲဆက္ႏြယ္သြားလဲဆိုေတာ့ လူမႈေရး၊ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြနဲ႕ဆက္ႏြယ္ သြားတယ္။ လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ စိတ္၀င္စားတယ ္ဆုိတာသိရတယ္။ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကုိစိတ္၀င္စားတဲ့အေျခခံအေၾကာင္းကေတာ့ ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္လို႕ ကၽြန္မျမင္မိတယ္။တစ္ခုကေတာ့ လုိအပ္ေန လို႕။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ပဲ ကူရေတာ့မယ္။ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္မွျဖစ္ေတာ့ မယ္ဆုိတဲ့အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႕ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ၀င္ပါတာပဲလုိ႕ ကၽြန္မျမင္တယ္။ ဒုတိယကိစၥကေတာ့ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ ေထာင္ထဲ ေရာက္မယ္၊ လူမႈေရးလုပ္ရင္ေတာ့သိပ္မဆုိးဘူးဆိုၿပီး အဲဒီအျမင္ေလးနဲ႕ လူမႈေရးလုပ္တဲ့အပိုင္းလည္းရွိတယ္လုိ႕ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတုိ႕ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါမွာေလေထာင္က်ခ်င္လို႕ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အထိန္းသိမ္းခံခ်င္လို႕ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။မလုပ္သင့္၊ လုပ္သင့္ဆုိတာခြဲျခားၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္ လို႕ လုပ္တဲ့အခါမွာက်ရင္လည္း မေရွာင္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွေတာ့ ေထာင္လည္းမက်ခ်င္ဘူး၊ အထိန္းသိမ္းလည္းမခံခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မတို႕က ေထာင္မက်မွ ကိစၥတခုကို လုပ္မယ္ဆုိၿပီး ေတာ့ အဲလိုစိတ္ဆုံးျဖတ္ထားလို႕ေတာ့ မရဘူးလို႕ထင္တယ္။ ေစာေစာကဆုိလို႕ရွိရင္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရ စီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကုိ
မတရားအသင္းေၾကညာလို႕ရွိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုၿပီးေတာ့ေမးခြန္းတခုေမးပါတယ္။ ဖမ္းလား၊ ဆီးလား၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးအေႏွာင့္အယွက္ေပးလား လုပ္လာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေမးပါတယ္။ဥပေဒအရ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ မတရားအသင္းရယ္လုိ႕ ေၾကညာလို႕မရပါဘူး။မွတ္ပုံတင္မေပးတာ သက္သက္ပဲ။ မွတ္ပုံမတင္္ထားတဲ့အသင္းလို႕ ေျပာရင္ေတာ့ ရႏုိ္င္တယ္။ မတရားအသင္းေၾကညာခံရ ေအာင္လို႕ ကၽြန္မတို႕ က ဘယ္ဥပေဒကိုမွမေဖာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဖမ္းလား၊ ဆီးလားဆိုတာကေတာ့ တရား၀င္ အသင္းအေနနဲ႕ေတာင္ဖမ္းဆီးခံေနရတာပဲ။ သိပ္ေတာ့လည္း ထူးမွာမဟုတ္ပါဘူးလို႕ ကၽြန္မေျပာခ်င္တယ္။ ကၽြန္မတို႕လည္း ေတာ္ေတာ္ေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံရေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့လည္း အဖမ္းအဆီးမခံခ်င္ပါဘူး။ အလုပ္မျဖစ္လုိ႕။

No comments:

Post a Comment