ေတာ္လွန္ေရးမ်ဳိးဆက္မ်ား
၁။
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အနီေရာင္အလံမ်ားေပၚမွာ ေလဟုန္စီးေနၾကတယ္
ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရးဆိုတဲ့ အသံေတြ ျပန္႔ႏွံ႔ ေဝ့ဝဲလို႔
ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရး ခ်က္ခ်င္းေပး၊ ခ်က္ခ်င္းေပး
ဖိႏွိပ္တဲ့ ဥပေဒေတြ အလိုမ႐ွိ၊ အလိုမ႐ွိ
ဆိုတဲ့ အသံေတြ ဘဝဂ္သုိ႔ ပ်ံတက္ေပါ့
“ဖိုးဖိုးေရ- ဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္လို႔ ေျမးငယ္ကေမးတယ္“
“ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးကို ဖိႏွိပ္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ကန္႔ကြက္ေနတာ”လို႔ လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ရင္း ဖိုးဖိုးကေျပာတယ္။
အဲဒီေန႔က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္ (၇) ရက္ေန႔ေပါ့။
၂။
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အနီေရာင္လြင္ျပင္မွာ တျဖတ္ျဖတ္ ကြန္႔ျမဴးေနၾကတယ္
ဦးသန္႔အေရး ဒို႔အေရး၊ ထုိက္တန္တဲ့ေနရာ ခ်က္ခ်င္းေပး၊ ခ်က္ခ်င္းေပး
ဂုဏ္ျပဳထိုက္သူ ဂုဏ္ျပဳေရး၊ ဒို႔အေရး ဒို႔အေရး
တကၠသိုလ္ ရင္ျပင္မွာ ေက်ာင္းသားတို႔ ရင္တြင္းမွ
ေပါက္ထြက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္၊ မိုးထက္သို႔ တက္ပါေပါ့
“ေဖေဖ သူတို႔ဘာလို႔ ေအာ္ေနၾကတာလဲဟင္”
“ဒို႔ေလးစားတဲ့ ဦးသန္႔ကို ဂုဏ္ျပဳဘို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကတာေပါ့”တဲ့
ေတာက္တခ်က္ေခါက္ရင္း ေဖေဖကေျပာတယ္
အဲဒီေန႔က ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔ေပါ့။
၃။
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အနီေရာင္အလံေပၚမွာ အေတာင္တျဖတ္ျဖတ္ခတ္ၿပီး ပ်ံသန္းရင္း
ေ႐ႊတိဂုံရင္ျပင္ေတာ္မွာ ရပ္နားလိုက္ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢတည္ေဆာက္ေရး ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး
ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရး ခ်က္ခ်င္းေပး၊ ခ်က္ခ်င္းေပး
အသံေတြ မိုးထက္သုိ႔တိုင္ ျမည္ဟိန္းေနၾကတယ္။
“အစ္ကိုဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲဟင္”လို႔ ညီညီကေမးတယ္
“ဖ်က္သိမ္းခံထားရတဲ့ ငါတို႔ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႕စည္းေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုေနၾကတာေပါ့ ညီေလး”တဲ့ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ ကိုကိုကေျဖတယ္
အဲဒီေန႔က ဂြ်န္လ (၆) ရက္ေန႔ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ေပါ့။
၄။
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အနီေရာင္လြင္ျပင္မွာ အေတာ္တျဖတ္ျဖတ္ခတ္ေနၾကျပန္ၿပီ
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး
အဖိုးမႈိင္းရဲ႕ ဆုေတာင္း၊ ဒို႔အခုေတာင္း
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အသံ ျမည္ဟိန္းလို႔ လာျပန္ေပါ့
“အေမဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲဟင္” လို႔ သမီးကေမးတယ္
“အဖိုးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရာျပည့္ေနေပါ့ သမီးရယ္
ဗမာျပည္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေစခ်င္ၿပီ”လို႔ ေမေမက
မ်က္ရည္ဝဲၿပီး ေျပာတယ္။
အဲဒီေန႔က မတ္လ (၂၃) ရက္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ေပါ့။
၅။
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အနီေရာင္ေနာက္ခံေပၚမွာ ေသြးစက္ယိုစီးလ်က္ ပ်ံသန္းေနၾကျပန္ၿပီေပါ့
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဆူးေလဘုရားေ႐ွ႕မွာ
အတုံးအ႐ုံးလဲၿပိဳေနၾကေပမယ့္ အလံမလဲခဲ့ပါ။
ဒီမိုကေရစီ ရ႐ွိေရး ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး
စစ္အာဏာ႐ွင္စံနစ္ က်ဆုံးေရး ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး
လူအခြင့္အေရး ခ်က္ခ်င္းေပး၊ ခ်က္ခ်င္းေပး
လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္
ဘဝဂ္သို႔ ညံေနပါေရာလား
ဖိုးဖိုး ဖြါးဖြါး၊ ေဖေဖ ေမေမ၊ ဦးဦး ေဒၚေဒၚ
ကိုကို မမ၊ ညီ ညီမ၊ မက်န္ေမးဘုိ႔ မလို
အားလုံးအလိုလို သိၿပီးသားမို႔
ဒို႔လိုတာေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေပါ့။
သူ႔တသက္မွာ အႀကီးဆုံးေသာ လူထုလႈပ္႐ွားမႈႀကီးတဲ့
ဦးႏုက တံတားနီမွာ ထုတ္ေျပာခဲ့
အဲဒီေန႔ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေပါ့။
၆။
ဘဝေျပာင္းသြားသူေတြရဲ႕ ေသြးစီးေခ်ာင္းေတြ
မခမ္းေျခာက္ေသးဘူး၊ ခႏၶာပ်က္ေပမဲ့
ဝိဉာဥ္ေတြက ႐ွင္သန္ေနဆဲ
ဘဂဝါသူေတာ္ အ႐ွင္ျမတ္တို႔က
ေမတၱာေ႐ွ႕ထားၿပီး ႐ြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္
ျပည္သူေတြရဲ႕ ဒုကၡကို မၾကည့္ရက္လုိ႔
ျပည္သူ႔ကိုယ္စား တရားဓမၼနဲ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကျပန္တယ္
ခြပ္ေဒါင္းနည္းတူ သာသနာ့အလံလည္း ေသြးစြန္းခဲ့ျပန္ေပါ့
“ကတုံးေတြ မင္းတို႔အလုပ္မဟုတ္ ဝင္မ႐ႈပ္နဲ႔” လို႔
မိုက္႐ိုင္းတဲ့ ေၾကးစားတပ္သားက အ႐ွင္သူျမတ္တို႔
ဦးေခါင္းကို ေျခနဲ႔ ကန္ရင္းေျပာလိုက္တယ္
အဲဒီေန႔က စက္တင္ဘာလ (၂၄) ရက္ေန႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေပါ့။
၇။
မ်ဳိးဆက္သစ္နဲ႔ မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း
ခြပ္ေဒါင္းစိတ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေတာင္း
ေဒါင္းမ်ဳိးေစ့ကို သယ္ေဆာင္
ဘယ္ေတာ ဘယ္ေတာင္၊ ဘယ္ေသာင္ ဘယ္ကမ္း
တြင္တြင္လွမ္းရင္း ဘဝေတြေပးဆပ္ခဲ့
ေမးစရာမလို မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔ရဲ႕ေအာင္ပြဲ
ေတြးမၾကည့္နဲ႔ တေန႔ရရေစ့မယ္
တို႔တေတြဟာ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ျပည့္သူ႔အတြက္
ဘဝေတြေပးဆပ္ အေၾကာက္တရားကို ေက်ာခိုင္းၿပီး
အမွန္တရားရဲ႕ လမ္းမေပၚမွာ ေလွ်ာက္လမ္းေနတဲ့
သူရဲေကာင္းေတြ မဟုတ္လား။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္
ဂ်ဴလိုင္လ (၃) ရက္ ၂၀၁၁။
No comments:
Post a Comment