Monday, October 17, 2011

ပိုင္ရွင္အလို႐ွိသည္





လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၀) ရက္ေန႔တြင္ ကၽြႏု္ပ္၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ရဲေဘာ္ ရဲဖက္၊ လက္တြဲေဖာ္ လက္တြဲဖက္ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးတစ္ဦး၏ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚလွၾကည္ (ခ) စာေရးဆရာမေဒၚၾကည္ဦးအသက္ (၈၄)ႏွစ္သည္ ကမ႓ာေျမျပင္မွ ထြက္ခြာသြားပါသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ အင္တိုက္အားတိုက္ စည္းလံုးညီၫြတ္စြာျဖင့္ ေနာက္ဆံုးခရီးအားအဆင္ေျပေခ်ာမြတ္စြာျဖင့္စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာပို႔ေဆာင္ကူညီသၿဂႋဳလ္ေပးခဲ့ရသည္။

          အေမေဒၚၾကည္ဦး၏ သားျဖစ္သူကၽြႏု္ပ္၏ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးမွာ ျပင္ပေလာကႏွင့္ ေ၀းကြာအဆက္ျပတ္ေနေသာ ျမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ေပးမႈေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္ (၅၉)ႏွစ္အက်ဥ္းက်ခံေနရသူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးမွာမိခင္ျဖစ္သူ၏ ေနာက္ဆံုးခရီးအားလိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခြင့္ မရခဲ့ေခ်။ထိုစဥ္ကထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးႏွင့္ အလားတူကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္းေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ျပင္ပေလာကသို႔ ထြက္ခြာခြင့္ မရ႐ွိေသးေခ်။ သို႔ေသာ္ အေမစုသည္ လူမႈေရးစိတ္ဓါတ္ ျပည့္၀စြာျဖင့္ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီး၏ မိခင္စ်ာပနအခမ္းအနားတြင္ “က်န္ရစ္သူမိသားစုႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းေၾကကြဲရပါေၾကာင္း” စာတမ္းပါ ႏွင္းဆီပန္းျခင္းအားဖဲႀကိဳးအနက္ေရာင္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ထံသို႔ လူႀကံဳတစ္ဦးျဖင့္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုလူႀကံဳမွ ကၽြႏု္ပ္အား “အေမကမွာလိုက္တယ္။

ဒီပန္းျခင္းကိုကာယကံ႐ွင္ထံအေရာက္ပို႔ေပးပါ” တဲ့။ ကာယကံ႐ွင္မွာက်န္ရစ္သူထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီး၏ ဖခင္ႏွင့္ အကိုမ်ားသာ ႐ွိေတာ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္ယံုၾကည္မႈတစ္ခု႐ွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္မေသခင္ ကၽြႏု္ပ္၏ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးသည္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပင္ပသို႔ ျပန္လည္ေရာက္႐ွိကာကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုလိမ့္မည္ဟုယံုၾကည္ထားသည္။ အေမဆိုလိုေသာကာယကံ႐ွင္ဟုဆိုရာ၌ ကၽြႏု္ပ္၏ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးသာျဖစ္ေတာ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ အေမ့၏မွာၾကားခ်က္အား တာ၀န္ ေက်စြာထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

          ဤတြင္ မိခင္ႀကီးေဒၚၾကည္ဦး၏ စ်ာပနအခမ္းအနားသို႔ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ေမာ္ေတာ္ ယာဥ္ေပၚတင္ေဆာင္၍ ေရေ၀းသုႆန္ စ်ာပနအခမ္းအနားၿပီးဆံုးသည့္ အခ်ိန္အထိကၽြႏု္ပ္၏ လက္မွ ေအာက္သို႔မခ်ပဲကိုင္ေဆာင္ထားခဲ့သည္။ အခမ္းအနားၿပီးဆံုးသည္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤလြမ္းသူပန္းျခင္းအားကၽြႏု္ပ္၏ေနအိမ္သို႔ သယ္ေဆာင္ထားခဲ့သည္မွာယခုဆိုလွ်င္ (၂) ႏွစ္ႏွင့္ (၇)လခန္႔ ႐ွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

          ယခုအခ်ိန္တြင္ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးသည္လည္းလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ ျပင္ပသို႔ လြတ္ေျမာက္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္အထိထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္မရေသး။ ကၽြႏု္ပ္တယ္လီဖုန္းျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆက္သြယ္ခဲ့ေသာ္လည္း (၂) ႀကိမ္ခန္႔ ေလလိႈင္းထဲမွ စကားေျပာခြင့္သာရခဲ့သည္။ လူကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ကားမရေသးေခ်။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္)သည္ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ မက်ေသး၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အသင္းသို႔ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးသည္ မလာေရာက္ျခင္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္။

ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးမွာအလုပ္အလြန္ မ်ားျပားလြန္းလွေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္မည္ဟုကၽြႏု္ပ္ယံုၾကည္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤစာကိုထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးဖတ္မိသည့္အခ်ိန္၌ ကၽြႏု္ပ္ထံသို႔ အလ်င္အျမန္ေရာက္႐ွိလာမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။


* ယင္းလြမ္းသူ႔ပန္းျခင္း၏ ထူးျခားခ်က္ * 
-      ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၀) ရက္ေန႔မွစ၍ ကိုးရက္တိုင္တိုင္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔အထိ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္မ်ားသည္ ၫိႇဳးႏြမ္းသြားျခင္း လံုး၀မ႐ွိ။
-     ယေန႔တိုင္ ၫႇိဳးႏြမ္းသြားေသာ ႏွင္းဆီပန္းေျခာက္မ်ားသည္ ေၾကြက်သြားျခင္း လံုး၀မ႐ွိ။


(ကၽြႏု္ပ္၏ ထူးျခားေသာမိတ္ေဆြႀကီးဆိုသူမွာ မည္သူမည္၀ါျဖစ္သည္ဟုေဖာ္ျပရန္လိုအပ္မည္မထင္ေခ်။)





















No comments:

Post a Comment