ကိုဗလိုင္ (ခ) ေအာင္စိုး
ငါ့ေျမး....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
ငါ့ေျမး....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးဖို႔
တဂ်ဳံးဂ်ဳံးမည္တဲ့ စက္တပ္ယာဥ္ေတြမလိုအပ္ပါဘူး၊
ဒီလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အိမ္ေအာက္ကႏြားႏွစ္ေကာင္
လယ္ေတာေျမကို ထြန္ယက္ႏိူင္ျပီး...
ဟိုဘက္ရြာနဲ႔ ဒီဘက္ရြာကို
ဖိနပ္ဗလာနဲ႔ ထီးမကူပဲ
ဒီေျခႏွစ္ဖက္က ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔ ႏိူင္ပါေသးတယ္။
ငါ့ေျမ....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
ဓါတ္စက္နဲ႔ရုပ္ရွင္ ျပဖို႔မလိုပါဘူး၊
ေန႔ခင္းေန႔ဘက္ အလြမ္းေျပ ပံုျပင္နဲ႔
ငါ့ေျမးအိပ့္ေအာင္
ညအိပ့္ရာပံုျပင္ေတြကို အဖြါးေျပာဆိုလို႔ ႏိူင္ပါေသးတယ္။
ငါ့ေျမး....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
ဘဲကင္ ဘဲေပါင္း
ဝက္ကင္ ဝက္ေပါင္း
ၾကက္ေၾကာ္ ၾကက္ကင္ ဒါေတြမလိုပါဘူး၊
မနက္- အာရုဏ္ေရာက္ရင္
ပဲျပဳတ္ဆားျဖန္း ထမင္းၾကမ္းခဲနဲ႔
ငါးပိရည္ရွိရင္ လံုေလာက္ပါတယ္။
ငါ့ေျမး....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
ရုံးေတြ ဂတ္ေတြ
ေရွ႕ေန တရားရုံး ဒါေတြမလိုဘူး၊
အဖြါးတို႔ရြာမွာ သမာဓိရွိတဲ့
ရြာသူၾကီး တစ္ေယာက္ဆို လံုေလာက္ပါတယ္။
ငါ့ေျမး....အဖြါးတို႔ရြာမွာ
အၾကင္နာတရားနဲ႔ ေမတၱာတရား ေပါၾကြယ္ဝတယ္၊
ဒါေၾကာင့္....
လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ရွင္သန္ေနတယ္၊
ဒါေပမယ့္....လူသတ္ စစ္လက္နက္ပုခံုးထမ္း
မိစာၦလူရမ္းကားေတြ
ဒို႔- ေက်းရြာထဲမွာ ေျခဂြင္ရႈပ္ျပီး
အဝင္အထြက္ မလုပ္ဖို႔ပဲအေရးၾကီးတယ္။
ငါ့ေျမး...ေနာက္ဆံုးစကား
တရြာလံုးရဲ့ကိုယ္စား အဖြါး-ေျပာလိုက္ပါရေစ...
တေရထဲေသာက္ျပီး တေျမထဲေနသူေတြ
လူလူခ်င္း ႏွိပ္စက္ခ်င္း
အျမဲထာဝရ ကင္းေဝးၾကပါေစ..။။
No comments:
Post a Comment