ဘရက္ခ္အုိဘားမား၏ ေလာကအျမင္

ကမာၻေပၚတြင္ စစ္အင္အားအႀကီးမားဆုံး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၌ ဘရက္ခ္အုိဘားမား သမၼတ ျဖစ္လာသည္မွာ တႏွစ္ရွိသြားၿပီျဖစ္၏။ သမၼတသက္တမ္း (၁၁) လတြင္ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရသျဖင့္ အုိဘားမားကုိယ္တုိင္ တအံ့တၾသျဖစ္သြားရသည္။ သမၼတတာ၀န္ စတင္ထမ္းေဆာင္ခါစျဖစ္၍ ေအာင္ျမင္မႈျပစရာ မရွိေသးမီ ႏုိဘယ္လ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံလုိက္ရျခင္းသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လုပ္ခ်င္ကုိင္ခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္ၾက၏။ ဤသုံးသပ္ခ်က္ကုိ အုိဘားမားကလည္း သေဘာတူ၏။

သမၼတအုိဘားမား၏ လက္ရွိႏုိင္ငံျခားေရးလမ္းစဥ္တြင္ အယ္လ္ကုိင္ဒါ အၾကမ္းဖက္သမားေခ်မႈန္းေရးသည္ အဓိကအက်ဆုံး ျဖစ္သည္။ ဒီမုိကေရစီျပန္႔ပြားေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးျမႇင့္တင္ေရး၊ ဆင္းရဲသား ကယ္ဆယ္ေရး စသည္မ်ားကုိ ဦးစားမေပးပါ။ အေမရိကန္၏ ေရရွည္လုံၿခံဳေရးသည္ ျပည္တြင္းအင္အား၌ မူတည္သျဖင့္ စီးပြားေရးရွင္သန္တုိးတက္မႈ၊ အတတ္ပညာ တုိးတက္မႈ၊ ပညာေရးျပဳျပင္မႈမ်ားကုိ ဦးစားေပးလုပ္ကုိင္ရန္ အုိဘားမားက ရည္ရြယ္ထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခင္အစုိးရကဲ့သုိ႔ အၾကမ္းဖက္သမား တုိက္ဖ်က္ေရး၊ မင္းဆုိးမင္းညစ္တုိက္ဖ်က္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီျမႇင့္တင္ေရးကုိ ဦးစားမေပးျခင္းျဖစ္၏။

တိဘက္ေခါင္းေဆာင္ ဒလုိင္လားမားဘုန္းေတာ္ႀကီး ၀ါရွင္တန္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာေသာ္လည္း တ႐ုတ္အစုိးရ ၿငိဳျငင္မည္စုိး၍ အုိဘားမားက ေတြ႔ဆုံရန္ ျငင္းပယ္လုိက္၏။ ဤသည္မွာ (၁၈) ႏွစ္အတြင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ အေမရိကန္သမၼတက ျငင္းပယ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ျပည္ခရီး၌လည္း ရွင္းဂ်န္ျပည္နယ္မွ အူ၀ီဂါတုိင္းရင္းသားအေရးကုိ တံခါးပိတ္ အစည္းအေ၀း၌သာ ေမးျမန္းၿပီး တ႐ုတ္အစုိးရ၏ အခန္းက႑ကုိသာ အုိဘားမားက အတိအလင္း ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာဆုိသည္။ ေ၀ဖန္မႈမ်ား ရွိလာသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးျမႇင့္တင္ေရးသည္ အုိဘားမား ႏုိင္ငံျခားေရးလမ္းစဥ္၏ ေသာ့ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္က ရွင္းျပရ၏။

ဒီမုိကေရစီႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရးကုိ အိုဘားမားအစိုးရက ဂ႐ုမစုိက္ဟု မေျပာႏုိင္ေသာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ ဦးစားမေပးသည္မွာ ထင္ရွားသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကုိ အႏၲရာယ္ေပးႏုိင္သည့္ အၾကမ္းဖက္သမားႏွင့္ မင္းဆုိးမင္းညစ္ကုိသာ ေရြး၍ တုိက္ခုိက္သည့္ နည္းလမ္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းကုိ သုံးျခင္းအားျဖင့္ အျခားႏုိင္ငံႀကီးငယ္မ်ားႏွင့္ဆက္ဆံကာ အေမရိကန္ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ျမႇင့္တင္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု အုိဘားမား ယူဆပုံရသည္။ အဖဂန္နစၥတန္တြင္ စစ္အင္အားျဖည့္တင္းရန္ စီစဥ္ေနခ်ိန္၌ ႏုိဘယ္လ္ဆုရရွိသျဖင့္ လက္နက္ကုိင္တုိက္ပြဲႏွင့္ ႏွလုံးရည္တုိက္ပြဲအေၾကာင္း မလြဲမေသြေျပာဆုိလာရေပ၏။

အုိဘားမားကဲ့သုိ႔ စစ္ဆင္ေရးကာလ၌ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရသူမွာ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း Dr. Henry Kissinger ျဖစ္ေသာ္လည္း ကုိယ္က်င့္တရားမရွိသူျဖစ္သျဖင့္ အုိဘားမားက လ်စ္လ်ဴ႐ႈလုိက္၏။ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကုိ လက္ခံသည့္ (၆) မ်က္ႏွာမိန္႔ခြန္းကုိ (၃၆) မိနစ္ၾကာ အုိဘားမားက ေျပာသည္။ တရားေသာစစ္ပြဲအေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္က မ်ား၏။ ကမာၻေပၚတြင္ မေကာင္းဆုိး၀ါး ရွိေနသေရြ႕ တရားေသာစစ္ပြဲဆင္ႏႊဲရန္ လုိအပ္သည္ဟုဆုိပါသည္။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ဟု အေမရိကန္လူမည္းေခါင္းေဆာင္ မာတင္လူသာကင္း ႏုိဘယ္လ္ဆု ယူစဥ္က ေျပာခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းကုိသာ အုိဘားမားက ကုိးကားေျပာဆုိသြားသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း မာတင္လူသာကင္းႏွင့္ အိႏၵိယေခါင္းေဆာင္ ဂႏၵီႀကီးတုိ႔၏ အၾကမ္းမဖက္ေသာ ႏွလုံးရည္တုိက္ပြဲကုိ ေနရာတုိင္း၌ သုံး၍မျဖစ္ႏုိင္ဟု အုိဘားမားက ယုံၾကည္၏။ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခိုက္ေနေသာ ဟစ္တလာ၏ စစ္တပ္ကုိ အၾကမ္းမဖက္ေသာ ႏွလုံးရည္တုိက္ပြဲျဖင့္ ဟန္႔တား၍ မရႏုိင္သကဲ့သုိ႔ အယ္လ္ကုိင္ဒါ အၾကမ္းဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ လက္နက္စြန္႔လႊတ္ရန္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး၍ မရႏုိင္ဟု အုိဘားမားက ဆုိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္နက္ကုိင္တုိက္ခုိက္ရန္ လုိအပ္သည့္အခ်ိန္အခါမ်ားရွိ၏။ ဤသည္မွာ လူသား၏ အားနည္းခ်က္နွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား အကန္႔အသတ္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိ၏။

တရားေသာစစ္ပြဲ၏ အဓိပၸာယ္ကုိ အုိဘားမားက ဖြင့္ဆုိသြားသည္။ မိမိကုိယ္မိမိ ကာကြယ္သည့္စစ္ပြဲႏွင့္ အျခားနည္းလမ္း မရွိေတာ့၍ မတုိက္ခ်င္ဘဲ တုိက္ရသည့္စစ္ပြဲကုိ တရားေသာ စစ္ပြဲဟု ဆုိသည္။ အေမရိကန္သည္ အယ္လ္ကုိင္ဒါ အၾကမ္းဖက္ သမားအႏၲရာယ္ကုိ ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ စစ္ဆင္ေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ တရားေသာစစ္ပြဲ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္သည့္အင္အားကုိ အခ်ဳိးအစားအလုိက္ အသုံးျပဳမႈႏွင့္ အရပ္သားကုိ အႏၲရာယ္မေပးသည့္ စစ္ဆင္မႈသည္ တရားေသာ စစ္ပြဲဟု ဆုိ၏။ လက္နက္မပါေသာ ဆႏၵျပသမားမ်ားကုိ မီးသတ္ပုိ္က္ျဖင့္ပက္ျခင္းႏွင့္ မ်က္ရည္ယုိဗုံးသုံးျခင္းကုိ အခ်ဳိးအစားအလုိက္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းဟု ဆုိႏုိင္သည္။ နအဖစစ္အစုိးရကဲ့သုိ႔ ျဖတ္ေလးျဖတ္နည္းျဖင့္ အရပ္သားမ်ားကုိ ဦးတည္တုိက္ခုိက္ျခင္းသည္မွာ မတရားေသာ စစ္ပြဲပင္ျဖစ္၏။

လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားသည့္အေနျဖင့္ မတရားလုပ္သူကုိ တုိက္ခုိက္ျခင္းသည္လည္း တရားေသာစစ္ပြဲျဖစ္သည္ဟု အုိဘားမားက ဆုိ၏။ Balkens ေဒသတြင္ ေနတုိးအဖြဲ႔က ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္သည္ကုိ ဥပမာေပးထား၏။ နအဖတပ္ အႏုိင္က်င့္သျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသသုိ႔ ထြက္ေျပးၾကရေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ အေျခအေနသည္ Balkens ေဒသထက္ပုိ၍ ဆုိး၀ါးႏုိင္ေသာ္လည္း မတရားေသာ နအဖတပ္ကုိ တုံ႔ျပန္မည့္သူ မရွိဘဲျဖစ္ေန၏။ အနည္းဆုံး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္မ်ားကုိ စစ္ပစၥည္းေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္ မတရားေသာစစ္ပြဲကုိ တုံ႔ျပန္သင့္ေပသည္။

တရားမွ်တ၍ ေရရွည္ခံမည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္သည့္ နည္း (၃) မ်ဳိးကုိ အုိဘားမားတင္ျပသည္။ ပထမနည္းမွာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စည္းကမ္းဥပေဒေဖာက္ဖ်က္သူကုိ အႏုနည္းျဖင့္ အေရးယူျခင္းျဖစ္သည္။ ေျမာက္ကုိရီးယား၊ အီရန္၊ ျမန္မာကဲ့သုိ႔ေသာ အစုိးရမ်ားကုိ အျပင္းအထန္ အေရးယူျခင္းျဖင့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာစည္းကမ္းကုိ လုိက္နာေစသည့္ နည္းျဖစ္သည္။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စည္းကမ္းကုိ လုိက္နာလာေအာင္ အေရးယူဒဏ္ႏုိင္ရမည္ဟု ဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္သည့္ သက္ေသသာဓက ရွားပါးေနေသာ နည္းပင္ျဖစ္၏။

ဒုတိယနည္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးအေပၚ၌ တည္ေဆာက္သည့္ တရားမွ်တေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပင္ျဖစ္သည္။ ပဋိပကၡျဖစ္သည္ကုိ မျမင္ရတုိင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီဟု မေျပာႏုိင္ပါ။ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ ကာကြယ္ႏုိင္မွ ၿငိမ္းခ်မ္းမည္ဟုဆုိ၏။ ဤေနရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သုိ႔ သိကၡာရွိသူမ်ားကုိ ေလးစားေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ရန္ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္သူလူထုႏွင့္ လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံမ်ားက အကူအညီေပးရေပလိမ့္မည္။

ဤေနရာတြင္ ဆက္ဆံေဆြးေႏြး ဒဏ္ခတ္အေရးယူေရးသေဘာတရားကုိ အုိဘားမားရွင္းျပ၏။ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ အေျပာျဖင့္ ျမႇင့္တင္၍ မရပါ။ အပတ္တကုပ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ ေဆာင္ရြက္ရသည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ နအဖကဲ့သုိ႔ေသာ ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပန္းေသာ အစုိးရမ်ဳိးကုိ သည္းခံဆက္ဆံမွသာ လိပ္ခဲတည္းလည္း အေျခအေနကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္မည္ဟု ဆုိ၏။ ဤေနရာတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ရေသာ ေမာ္စီတုန္း၏ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကုိ အုိဘားမားက ဥပမာေပးထားသည္။ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ေလာက္ေသာ မႈခင္းႀကီးကုိ က်ဴးလြန္ထားသည့္ ေမာ္စီတုန္းကုိ အေမရိကန္သမၼတနစ္ဆင္က ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး သျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္ တံခါးပြင့္သြားၿပီး တ႐ုတ္ျပည္သူျပည္သား အမ်ားအျပား ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္သြားၾကပုံကုိ အုိဘားမား ေထာက္ျပထားသည္။

တတိယအခ်က္မွာ တရားမွ်တေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတြင္ ႏုိင္ငံေရးရပုိင္ခြင့္သာမကဘဲ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းႏွင့္ လုံၿခံဳမႈ သည္လည္း အက်ဳံး၀င္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမွ လြတ္ကင္း႐ုံႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ မရႏုိင္ပါ။ ခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္လည္း လုိအပ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ တုိင္းႏုိင္ငံအခ်င္းခ်င္း သေဘာတူခ်က္ရယူႏုိင္မႈ၊ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အားေကာင္းမႈ စသည္တုိ႔ အေရးႀကီးေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာပါသည္။

ဂႏၵီႏွင့္မာတင္လူသာကင္းတုိ႔၏ အၾကမ္းမဖက္ေသာ ႏွလုံးရည္တုိက္ပြဲကုိ ေနရာတုိင္းတြင္ လက္ေတြ႔သုံး၍ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ၎တုိ႔၏ ယုံၾကည္ခ်က္သည္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္ေသာ တရားမွ်တေသာ ေလာကကုိ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းရာ၌ စိတ္ဓာတ္က်စရာမလုိပါ။ ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပန္းမႈဟူသည္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမည့္အရာ မဟုတ္သျဖင့္ တရားမွ်တမႈကုိရရွိရန္ အၿမဲတမ္း တုိက္ပြဲ၀င္ေနရမည္ဟု ဆုိ၏။ ဤသုိ႔တုိက္ပြဲ၀င္ျခင္းျဖင့္ လူ႔သမုိင္းသည္လည္း တုိးတက္ ေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္သည္ဟု အုိဘားမားက ျမင္သည္။

ျမန္မာ့ေရးရာဘက္က သုံးသပ္မည္ဆုိပါက နအဖစစ္အုပ္စုကုိ ျဖဳတ္ခ်ရန္ စိတ္မကူးသည္မွာ ထင္ရွားသည္။ သည္းခံ၍ ေဖ်ာင္းဖ် ေျပာဆုိရန္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။ မေအာင္ျမင္ပါက တင္းက်ပ္စြာ ဒဏ္ခတ္မည္ဟု ဆုိသည္။ ႏုိင္ငံျခား၌ နအဖအပ္ထားေသာ ေဒၚလာေငြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရန္ ႀကိဳးစားႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း နအဖ၏ ဆရာတဆူျဖစ္ေသာ ေျမာက္ကုိရီးယားအစုိးရကုိ ကုလသမဂၢက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ခတ္ထား၍ အထီးက်န္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေျမာက္ကုိရီးယားသည္ ထင္ရာစုိင္းေနဆဲျဖစ္၏။ အျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍ မင္းဆုိးမင္းညစ္ကုိ ဆုံးမလိမ့္မည္ဟု ယူဆရေပသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေတြ႔အႀကံဳရင့္ၿပီး အခ်ိန္ၾကာလာေသာအခါတြင္ အုိဘားမား၏ ေလာကအျမင္သည္လည္း ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါသည္။