ျမန္မာ႔နည္းျမန္မာ႔ဟန္လို႕ေျပာရင္အဲဒါအေကာင္းေျပာတာမဟုတ္ဘူး...ရြဲ႕တာပဲ။ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။ငယ္ကတည္းက ဓန Magazine မွာ ပဲ နဲ႕ ခဲ ဂဲဟုအသံထြက္သည္။
(စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာကေလးမ်ားဖတ္တတ္ေစရန္ရည္ရြယ္ေသာအားျဖင္႔အသံထြက္ပါထည္႕ထားေပးသည္။)ေဆာင္းပါးမွာပဲထဲမွာေရာဖုိ႕ခဲကိုေသခ်ာထုခြဲထားတယ္ဆိုလုိ႕မစားရပါပဲသြားက်ိန္းသြားတယ္။အားရပါးရမ်ား၀ါးလိုက္မိတဲ႔သြားကေတာ႔ ပဲ႕ရြဲ႕ထြက္ကုန္ေလာက္တယ္။ အခုအထိလည္းေရာတုန္း
..ေရာဆဲေရာလတၱံ႕လို႕သိရတယ္။အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ေနာက္တစ္ခုကၾကက္သားကိုေရထုိးတာ။ဆရာ၀န္မျဖစ္လုိက္တဲ႔ၾကက္သားသည္တစ္ေယာက္ငယ္အိမ္မက္ကိုလြမ္းျပီးၾကက္သားထဲေရထိုးၾကည္႕ရာကေနမၾကံဳစဖူးအတုခိုးခံလုိက္ရတဲ႔နည္းလမ္းလုိ႕သိရတယ္။ျမန္မာအိမ္ရွင္မေတြအိမ္မွာၾကက္သားကိုေရထည္႕ျပဳတ္စရာမလိုေအာင္ေစတနာနဲ႕ေရထိုးေပးလုိက္တာလုိ႕လည္းေျပာၾကတယ္။ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာမွေလ႔လာလိုသူမ်ားသြားေရာက္ေလ႔လာႏိုင္ပါသည္။ေနာက္တစ္ခုက ပုစြန္ထုပ္ခါင္းထဲ ခဲထည္႕တာ။အဲဒီခဲကိုၾကေတာဂဲလို႕အသံမထြက္ဘူး။ ခဲပဲ။ခဲေလသမွ် သဲေရက်က ခဲလို ခဲလုိ႕ အသံထြက္တယ္။ပုစြန္ထုပ္ေတြကအေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လြမ္းျပီး ...အိတ္စပို႕စ္ေနာက္ကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္သြားေလေတာ႔ ...ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္အင္မတန္ၾကီးတဲ႔ပုစြန္ထုပ္ေခါင္းေတြက်န္ခဲ႔တယ္။
အဲဒီေခါင္းကိုေတာင္ေလးေလးပင္ပင္ရိွေအာင္ခဲေလးဘာေလးထည္႕ေပးတယ္။ ....အင္မတန္မွေစတနာေကာင္းတဲ႔တို႕လူမ်ိဳးပါတကား။ဒါကလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္ပဲ။ဒါတင္မကေသးဘူး။တကမာၻလံုးၾကိဳက္တဲ႔ေနရာသြားရွာၾကည္႕ခ်က္ႏို႕ဆီလိုခဲေအာင္လုပ္ထားတဲ႔ႏို႕ဆီမေတြ႕ရဘူး။ မေတြ႕ရတာကို အေကာင္းမမွတ္ပါနဲ႕။လုပ္ဖုိ႕မသင္႔လုိ႕မလုပ္တာပါပဲ။ အဲဒါကိုလည္း အင္မတန္မွေရႊဥာဏ္ေတာ္ ထက္ျမက္ေတာ္မူတဲ႔ငနဲေတြကႏို႕ဆီကို ရိွတဲ႔ chemical ေတြသံုးျပီးခဲေအာင္လုပ္ၾကပါတယ္။ အင္မတန္မွက်န္မာေရးကို ဆိုးရြားစြာထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ႔ ခ်က္ႏို႕ဆီကို ထုတ္ယူရရိွပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ေတြးၾကည္႕ရင္းနဲ႕တရုတ္မွာ ႏို႕မႈန္႕ထဲ မယ္(လ္)မင္းေရာတာေလာက္ေတာ႔
တို႕ႏိုင္ငံသားေတြကပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္လို႕ေျပာလိမ္႔မယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ေတြးၾကည္႕ရင္းနဲ႕တရုတ္မွာ ႏို႕မႈန္႕ထဲ မယ္(လ္)မင္းေရာတာေလာက္ေတာ႔
တို႕ႏိုင္ငံသားေတြကပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္လို႕ေျပာလိမ္႔မယ္။
ျမန္မာအပူက်ေဆးတစ္မ်ိဳးဆိုရင္ပါရာစီတေမာကိုအမႈန္႕ၾကိတ္ျပီးျမန္မာမႈျပဳလုိက္လုိ႕အပိတ္ခံလုိက္ရတာလည္းရိွပါတယ္။ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆးအစပါရာစီတေမာကလို႕ေတာင္အသိအမွတ္အျပဳခံရမလိုျဖစ္သြားပါတယ္။အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ေမာ္ေတာ္ကားေမာင္းတတ္တယ္ဆိုတာမဆန္းပါဘူး။အေတာ္ေလးလြယ္တာပါပဲ။ဒါေပမယ္႔တကမာၻလံုးကဒရုိင္ဘာေတြဘယ္ေလာက္ေတာ္တယ္ေျပာေျပာတုတ္နဲ႕ဂီယာတိုင္ကိုေထာက္ထားဖုိ႕ဘယ္သူမွ
မေတြးမိခဲ႔ၾကဘူး။ ျမန္မာေတြက ေတြးမိတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
အစားအစာဆိုးေဆးကို အေရာင္သိပ္မလွလို႕ အ၀တ္ဆိုးေဆးေတြဘာေတြသံုးေပးတဲ႔ သဒၶါတရားမ်ိဳး
ျမန္မာေတြမွာပဲရိွတယ္။ ေစတနာသံုးတန္ (သံုးတန္ဆိုရင္ အလတ္စားယာဥ္ျဖစ္ျပီ)
ျပဌာန္းျပီး သံုးေပးတာ။ အေရာင္လွတဲ႔ မွ်ဥ္ငါးပိတို႕ဘာတို႕စားရင္ အူေတြပါ
ေဆးဆိုးျပီးသားျဖစ္တဲ႔အတြက္ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ျပတ္တာေပါ႔ေလ။
ဖရဲသီးေရာင္းရင္ဓားမွာေဆးသၾကားသုတ္ထားတဲ႔လူမ်ိဳးလည္းသိပ္မ်ားမ်ားမရိွေလာက္ဘူး။အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ဂ်ပန္ကလာတဲ႔ကားေတြေညာင္ပင္ေရွ႕မွာတက္လုိက္ဆင္းလိုက္မလုပ္ရင္အင္ဂ်င္ျပႆနာရိွႏိုင္တယ္၊ အတိုက္အခိုက္မ်ားမယ္လို႕ယံုတာမ်ိဳးလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္ပဲ။ ေရႊေညာင္ပင္လုိ႕ေခၚတယ္။ အခုေရးျပီးသေလာက္ကိုကေလးေတြကိုပဲဖတ္ခိုင္းၾကည္႕ကိုယ္႔တို႕သီကင္၀ါေတြအေတာ္ေလးေပါတာ၊ခ်ာတာ၊ညံ႕တာ၊သံုးမရတာအေတာ္ေလးသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီ။တကမာၻလံုးမွာစားဖုိ႕မသင္႔ေတာ္ဘူးလုိ႕တညီတညြတ္တည္းသတ္မွတ္ထားတဲ႔စားအုန္းဆီကိုေပါေပါေလာေလာေရာင္းေပးတာမ်ိဳးကိုၾကေတာ႔ကြက္လပ္ကြက္လပ္ရဲ႕ေစတနာလုိ႕ပဲထားလုိက္ၾကရေအာင္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
(ပန္းႏွမ္းနဲ႕ဆီအုန္းမွမစုိက္ရင္ဘိန္းျပန္စိုက္ရမလားလုိ႕လက္ညိွဳးျပန္ထုိးမွာလည္း စိုးရပါတယ္။
ဘိန္းကစိုက္ကိုမစုိက္ေတာ႔ဘူး။မိတဲ႔အခါၾကေတာ႔ကြန္တိန္နာနဲ႕ကိုမိတယ္.....။) Made in Myanmar ေတြခ်ည္းပါပဲ။အစားအေသာက္ေတြမွာExpiryDateဆိုတာပါတယ္။မုန္႕လုပ္ငန္းေတြကအဲဒါမထည္႕ရင္ေရာင္းလုိ႕မရဘူး။တစ္ပါတ္တစ္ခါဆိုင္ေတြဆီသြားျပီး၊က်န္တဲ႔မုန္႕ထုပ္ေတြ၊Expiredျဖစ္သြားတာေတြကိုသြားသိမ္းတယ္လုိ႕ေတာ႔မေတြးပါနဲ႕။ExpiryDateအသစ္လာကပ္ေပးတယ္။အံ႕ဖြယ္ဥာဏ္ၾကီးရွင္ေတြမ်ားတဲ႔ႏိုင္ငံပါတကား။ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
မေတြးမိခဲ႔ၾကဘူး။ ျမန္မာေတြက ေတြးမိတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
အစားအစာဆိုးေဆးကို အေရာင္သိပ္မလွလို႕ အ၀တ္ဆိုးေဆးေတြဘာေတြသံုးေပးတဲ႔ သဒၶါတရားမ်ိဳး
ျမန္မာေတြမွာပဲရိွတယ္။ ေစတနာသံုးတန္ (သံုးတန္ဆိုရင္ အလတ္စားယာဥ္ျဖစ္ျပီ)
ျပဌာန္းျပီး သံုးေပးတာ။ အေရာင္လွတဲ႔ မွ်ဥ္ငါးပိတို႕ဘာတို႕စားရင္ အူေတြပါ
ေဆးဆိုးျပီးသားျဖစ္တဲ႔အတြက္ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ျပတ္တာေပါ႔ေလ။
ဖရဲသီးေရာင္းရင္ဓားမွာေဆးသၾကားသုတ္ထားတဲ႔လူမ်ိဳးလည္းသိပ္မ်ားမ်ားမရိွေလာက္ဘူး။အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ဂ်ပန္ကလာတဲ႔ကားေတြေညာင္ပင္ေရွ႕မွာတက္လုိက္ဆင္းလိုက္မလုပ္ရင္အင္ဂ်င္ျပႆနာရိွႏိုင္တယ္၊ အတိုက္အခိုက္မ်ားမယ္လို႕ယံုတာမ်ိဳးလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္ပဲ။ ေရႊေညာင္ပင္လုိ႕ေခၚတယ္။ အခုေရးျပီးသေလာက္ကိုကေလးေတြကိုပဲဖတ္ခိုင္းၾကည္႕ကိုယ္႔တို႕သီကင္၀ါေတြအေတာ္ေလးေပါတာ၊ခ်ာတာ၊ညံ႕တာ၊သံုးမရတာအေတာ္ေလးသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီ။တကမာၻလံုးမွာစားဖုိ႕မသင္႔ေတာ္ဘူးလုိ႕တညီတညြတ္တည္းသတ္မွတ္ထားတဲ႔စားအုန္းဆီကိုေပါေပါေလာေလာေရာင္းေပးတာမ်ိဳးကိုၾကေတာ႔ကြက္လပ္ကြက္လပ္ရဲ႕ေစတနာလုိ႕ပဲထားလုိက္ၾကရေအာင္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
(ပန္းႏွမ္းနဲ႕ဆီအုန္းမွမစုိက္ရင္ဘိန္းျပန္စိုက္ရမလားလုိ႕လက္ညိွဳးျပန္ထုိးမွာလည္း စိုးရပါတယ္။
ဘိန္းကစိုက္ကိုမစုိက္ေတာ႔ဘူး။မိတဲ႔အခါၾကေတာ႔ကြန္တိန္နာနဲ႕ကိုမိတယ္.....။) Made in Myanmar ေတြခ်ည္းပါပဲ။အစားအေသာက္ေတြမွာExpiryDateဆိုတာပါတယ္။မုန္႕လုပ္ငန္းေတြကအဲဒါမထည္႕ရင္ေရာင္းလုိ႕မရဘူး။တစ္ပါတ္တစ္ခါဆိုင္ေတြဆီသြားျပီး၊က်န္တဲ႔မုန္႕ထုပ္ေတြ၊Expiredျဖစ္သြားတာေတြကိုသြားသိမ္းတယ္လုိ႕ေတာ႔မေတြးပါနဲ႕။ExpiryDateအသစ္လာကပ္ေပးတယ္။အံ႕ဖြယ္ဥာဏ္ၾကီးရွင္ေတြမ်ားတဲ႔ႏိုင္ငံပါတကား။ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
အေၾကာ္ေၾကာ္ရင္ထပ္ခါတလဲလဲေၾကာ္တယ္။ျပည္႕၀ဆီေတြဟာဘာျဖစ္ေစတတ္လဲလာမေျပာနဲ႕မသိဘူး။စားခ်င္ရင္၀ယ္။ အဲဒီလို က်န္းမာေရး အသိျပည္႕၀ၾကတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး
သမာရိုးက်အေၾကာ္သမားထက္ တစ္ပန္းသာတဲ႔သူက အခု ပလတ္စတစ္ထည္႕ေၾကာ္ေနျပီဆိုေတာ႔
ေနာက္ဆိုရင္recycleလုပ္မရတဲ႔ဘာမဆိုထည္႕ေၾကာ္ဖို႕စိတ္ကူးထားသလားေတာင္ေတြးမိပါတယ္။ ငယ္ကတည္းကပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ေထာက္ခံခဲ႔ေပမယ္႔ ဒီ reuse၊
replace၊ recycle အေၾကာ္ၾကီးကိုေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ Green အေၾကာ္ေျပာေျပာ
မစားႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာျပည္တြင္ ပလတ္စတစ္ေၾကာ္ေနျပီ။ ေသဒဏ္ေပးခံလုိက္ရတဲ႔
ႏို႕မႈန္႕ထဲမယ္(လ္)မင္းေရာတဲ႔တရုတ္ကသက္ၾကီးရြယ္အုိလင္မယားခမ်ာျမန္မာျပည္မွာ လူျဖစ္တာ အရေတာ္ေလစြလုိ႕တဖြဖြေျပာသြားခဲ႔ရွာမွာ။အသားကင္အတြက္ ယမ္းစိမ္းဆိုတာမ်ိဳးကလည္း
ကင္ဆာျဖစ္မယ္႔အမ်ိဳးအစားပဲရွာေဖြျပီးသံုးေပးတယ္။အကင္ေတြကဖရီးရာဒီကယ္လ္မ်ားျပီးသားကို ယမ္းကလည္းျဖစ္ကတက္ဆန္းဆိုေတာ႔က်န္းမာေရးနဲ႕လႊတ္ကိုညီညြတ္ေတာ႔တာပါပဲ။ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ေရသန္႕ဗူးထဲမွာ ပိုးေလာက္လန္းေလးေတြ ေမြးထားတာမ်ိဳးကိုလည္း
ျမန္မာျပည္မွာလုပ္သည္။ ဗူးေတြက ေရညိွတတ္ေနတဲ႔ေရသန္႕ဗူးေတြကိုလည္း
ဦးေဆြးဆံျမည္႕သံုးတယ္။ ေရသန္႕ေရာင္းတဲ႔သူကလည္း သူ႕ဗူးေတြကို
ရာသက္ပန္ရိုးေျမက်သံုးစြဲတယ္။ အဲဒါကမထူးဆန္းေသးဘူး။ အဲဒီေရသန္႕ကုမၸဏီ
အိုင္ဆက္အိုလက္မွတ္ရသြားေလသတည္းကမွထူးဆန္းတာ။ မယံုမရိွနဲ႕ ... ျမန္မာေတြက
ပါရမီရွႈင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ပါရမီေသတစ္ေယာက္မွမပါဘူး။
အိမ္မွာသတင္းစာေရာင္းတိုင္းစိတ္ညစ္ရတယ္။
ကိုယ္႔ဘာသာကုိယ္မေရာင္းခင္ခ်ိန္ၾကည္႕ရင္ေလးပိႆာေလာက္ရိွရာကေနသူတုိ႕ခ်ိန္ရင္
ႏွစ္ပိႆာကကိုမတက္ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို
အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းမပီသဘူးေတာ႔အထင္မခံႏိုင္ဘူး။
သူ႕အေလးတစ္ပိႆာကိုေတာင္းျပီး ကိုယ္႔အေလးႏွစ္ပိႆာနဲ႕ခ်ိန္ျပလိုက္တယ္။
ေတြ႕လား .. မင္တစ္ပိႆာက ငါ႔ႏွစ္ပိႆာရိွတယ္ ပိုက္ဆံတိုးေပးမလား
အားလံုးျပန္ထုတ္မလားဆိုမွ တုိးေပးတယ္။ ေနာက္တစ္ခါၾကေတာ႔ သူလည္း
ညာလို႕ေကာင္း၊ ကိုယ္လည္း အခ်င္းမမ်ားရေအာင္ သတင္းစာေတြကို ေရစိမ္ထားရတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ေအာ္ေမ႔ေတာ႔မလို႕ ... ဆီကို ေရထုိးတဲ႔ကိစၥရိွေသးတယ္။ ညဘက္ ဓာတ္ဆီလမ္းမွာထည္႕ရင္တစ္ဂါလံထည္႕ရင္ ဂါလံ၀က္ေလာက္ပဲပါတယ္။ ဂါလံခြက္ကိုက လုပ္ထားတာ။ဒီထက္နားလည္တဲ႔ငနဲေတြၾကေတာ႔ဓာတ္ဆီကိုေရေႏြးနဲ႕ေရာျပီးေရာင္းတာရိွေသးတယ္။
ၾကံဳဖူးသူမ်ားသိၾကမွာပါေလ။ျမန္မာေတြရဲ႕ထိုးထြင္းဥာဏ္နဲ႕ျပည္႕စံုမႈမွာေတာ႔စံထားေလာက္တယ္မဟုတ္ပါလားခင္မ်ာ။....ဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။သနပ္ခါးထဲေျမမႈန္႕ေရာတာလည္းရိွေသးတယ္။ ေျမၾကီး၀ယ္ထားတာတင္မနည္းဘူး။ေရာဖုိ႕ဆိုပဲ။ အင္မတန္ၾကီးက်ယ္တဲ႔အေျမာ္အျမင္ေပတကား။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။သနပ္ခါးအတုလည္းရိွေသးတယ္။ ၾကက္ဥအတုထုတ္တဲ႔ တရုတ္ေတြကို သနားတာေပါ႔။ ေသြးၾကည္႕ရင္သနပ္ခါးအနံ႕ေတာင္ထြက္ေသးတယ္။ အေပၚယံေလးမွာ မည္သို႕မည္ပံုလုပ္လုိက္သည္မသိ၊သနပ္ခါးအနံ႕ထြက္ေလသတည္းေတြပဲ။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ျမန္မာေတြလုပ္တတ္တာအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။ ျပည္တစ္ဦး၏ေပးစာ........
သမာရိုးက်အေၾကာ္သမားထက္ တစ္ပန္းသာတဲ႔သူက အခု ပလတ္စတစ္ထည္႕ေၾကာ္ေနျပီဆိုေတာ႔
ေနာက္ဆိုရင္recycleလုပ္မရတဲ႔ဘာမဆိုထည္႕ေၾကာ္ဖို႕စိတ္ကူးထားသလားေတာင္ေတြးမိပါတယ္။ ငယ္ကတည္းကပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ေထာက္ခံခဲ႔ေပမယ္႔ ဒီ reuse၊
replace၊ recycle အေၾကာ္ၾကီးကိုေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ Green အေၾကာ္ေျပာေျပာ
မစားႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာျပည္တြင္ ပလတ္စတစ္ေၾကာ္ေနျပီ။ ေသဒဏ္ေပးခံလုိက္ရတဲ႔
ႏို႕မႈန္႕ထဲမယ္(လ္)မင္းေရာတဲ႔တရုတ္ကသက္ၾကီးရြယ္အုိလင္မယားခမ်ာျမန္မာျပည္မွာ လူျဖစ္တာ အရေတာ္ေလစြလုိ႕တဖြဖြေျပာသြားခဲ႔ရွာမွာ။အသားကင္အတြက္ ယမ္းစိမ္းဆိုတာမ်ိဳးကလည္း
ကင္ဆာျဖစ္မယ္႔အမ်ိဳးအစားပဲရွာေဖြျပီးသံုးေပးတယ္။အကင္ေတြကဖရီးရာဒီကယ္လ္မ်ားျပီးသားကို ယမ္းကလည္းျဖစ္ကတက္ဆန္းဆိုေတာ႔က်န္းမာေရးနဲ႕လႊတ္ကိုညီညြတ္ေတာ႔တာပါပဲ။ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ေရသန္႕ဗူးထဲမွာ ပိုးေလာက္လန္းေလးေတြ ေမြးထားတာမ်ိဳးကိုလည္း
ျမန္မာျပည္မွာလုပ္သည္။ ဗူးေတြက ေရညိွတတ္ေနတဲ႔ေရသန္႕ဗူးေတြကိုလည္း
ဦးေဆြးဆံျမည္႕သံုးတယ္။ ေရသန္႕ေရာင္းတဲ႔သူကလည္း သူ႕ဗူးေတြကို
ရာသက္ပန္ရိုးေျမက်သံုးစြဲတယ္။ အဲဒါကမထူးဆန္းေသးဘူး။ အဲဒီေရသန္႕ကုမၸဏီ
အိုင္ဆက္အိုလက္မွတ္ရသြားေလသတည္းကမွထူးဆန္းတာ။ မယံုမရိွနဲ႕ ... ျမန္မာေတြက
ပါရမီရွႈင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ပါရမီေသတစ္ေယာက္မွမပါဘူး။
အိမ္မွာသတင္းစာေရာင္းတိုင္းစိတ္ညစ္ရတယ္။
ကိုယ္႔ဘာသာကုိယ္မေရာင္းခင္ခ်ိန္ၾကည္႕ရင္ေလးပိႆာေလာက္ရိွရာကေနသူတုိ႕ခ်ိန္ရင္
ႏွစ္ပိႆာကကိုမတက္ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို
အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းမပီသဘူးေတာ႔အထင္မခံႏိုင္ဘူး။
သူ႕အေလးတစ္ပိႆာကိုေတာင္းျပီး ကိုယ္႔အေလးႏွစ္ပိႆာနဲ႕ခ်ိန္ျပလိုက္တယ္။
ေတြ႕လား .. မင္တစ္ပိႆာက ငါ႔ႏွစ္ပိႆာရိွတယ္ ပိုက္ဆံတိုးေပးမလား
အားလံုးျပန္ထုတ္မလားဆိုမွ တုိးေပးတယ္။ ေနာက္တစ္ခါၾကေတာ႔ သူလည္း
ညာလို႕ေကာင္း၊ ကိုယ္လည္း အခ်င္းမမ်ားရေအာင္ သတင္းစာေတြကို ေရစိမ္ထားရတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ေအာ္ေမ႔ေတာ႔မလို႕ ... ဆီကို ေရထုိးတဲ႔ကိစၥရိွေသးတယ္။ ညဘက္ ဓာတ္ဆီလမ္းမွာထည္႕ရင္တစ္ဂါလံထည္႕ရင္ ဂါလံ၀က္ေလာက္ပဲပါတယ္။ ဂါလံခြက္ကိုက လုပ္ထားတာ။ဒီထက္နားလည္တဲ႔ငနဲေတြၾကေတာ႔ဓာတ္ဆီကိုေရေႏြးနဲ႕ေရာျပီးေရာင္းတာရိွေသးတယ္။
ၾကံဳဖူးသူမ်ားသိၾကမွာပါေလ။ျမန္မာေတြရဲ႕ထိုးထြင္းဥာဏ္နဲ႕ျပည္႕စံုမႈမွာေတာ႔စံထားေလာက္တယ္မဟုတ္ပါလားခင္မ်ာ။....ဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။သနပ္ခါးထဲေျမမႈန္႕ေရာတာလည္းရိွေသးတယ္။ ေျမၾကီး၀ယ္ထားတာတင္မနည္းဘူး။ေရာဖုိ႕ဆိုပဲ။ အင္မတန္ၾကီးက်ယ္တဲ႔အေျမာ္အျမင္ေပတကား။
ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။သနပ္ခါးအတုလည္းရိွေသးတယ္။ ၾကက္ဥအတုထုတ္တဲ႔ တရုတ္ေတြကို သနားတာေပါ႔။ ေသြးၾကည္႕ရင္သနပ္ခါးအနံ႕ေတာင္ထြက္ေသးတယ္။ အေပၚယံေလးမွာ မည္သို႕မည္ပံုလုပ္လုိက္သည္မသိ၊သနပ္ခါးအနံ႕ထြက္ေလသတည္းေတြပဲ။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။
ျမန္မာေတြလုပ္တတ္တာအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။ ျပည္တစ္ဦး၏ေပးစာ........
No comments:
Post a Comment